Slavoj Zizek Λ Α Κ Α Ν / ∞ Α π ε ι ρ 8

Slavoj Zizek Λ Α Κ Α Ν

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΓΙΑΛΑΡΗΣ

                               ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:     ΔΗΜΗΤΡΙΣ ΒΕΡΓΕΤΗΣ

                              ΑΛΕΞΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΥΛΑΚΟΥ

 ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ

ΤΟ ΔΙΕΣΤΡΑΜΜΕΝΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

face

Ο σωστότερος τρόπος ίσως για να κλεισω αυτό το βιβλίο είναι να αναφέρω την περίπτωση της Karpai,της επικεφαλής της μονάδας καρδιογραφημάτων του νοσοκομείου του Κρεμλίνου στα τέλη της δεκαετίας του ’40.Η πράξη της,σε πληρη αντίθεση με την διεστραμμένη εξύψωση κάποιου σε ρόλο εργαλείου του μεγάλου Άλλου,αξίζει τον τίτλο της,λακανικά εννοούμενης,αληθινά ηθικής πράξης.Είχε την ατυχία να αναλάβει να κάνει δύο φορές ηλεκτροκαρδιογράφημα στον Andrei Zhdanov,μια φορά στις 25 Ιουλίου του 1948 και άλλη μία στις 31 Ιουλίου,λίγες μέρες πρίν το θάνατο του Zhdanov από καρδιακή ανεπάρκεια.Από το πρώτο καρδιογράφημα,που έγινε ήταν δυνατό να εξαχθεί ασφαλές συμπέρασμα (η περίπτωση εμφράγματος δεν μπορούσε ούτε να επιβεβαιωθεί ούτε να αποκλειστεί),ενώ το δεύτερο έδωσε απροσδόκητα μια πιο αισιόδοξη εικόνα ( ο ενδοκοιλιακός φραγμός είχε εξαφανιστεί,σαφής ένδειξη ότι δεν υπήρχε περίπτωση εμφράγματος).Το 1951 η Sophia  Κarpai συνελήφθη με την κατηγορία ότι,σε συνέργεια με άλλους θεράποντες ιατρούς του Zhdanov είχε παραποιήσει κλινικά δεδομένα,απαλείφοντας τις σαφείς ενδείξεις ότι το έμφραγμα είχε συμβεί ,και ότι με αυτόν τον τρόπο είχε στερήσει από τον Zhdanov την ειδική φροντίδα που χρήζει κάποιος που έχει υποστεί έμφραγμα.Ύστερα από σκληρή μεταχείριση, που περιλάμβανε συνεχείς βάναυσους ξυλοδαρμούς,όλοι οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι γιατροί ομολόγησαν». Η  Sophia  Κarpai, την οποία ο προϊστάμενος της Vinogradov είχε χαρακτηρίσει «τυπικό δείγμα ανθρώπου του δρόμου με ηθική μικροαστού»,φυλακίστηκε σε ένα παγωμένο κελί υφιστάμενη στέρηση ύπνου προκειμένου να ομολογήσει.Δεν ομολόγησε».Οι συνέπειες και η σπουδαιότητα της εγκαρτέρησής της έχουν ανεκτίμητη αξία : η υπογραφή της θα ολοκλήρωνε την κατηγορία που συνέταξε ο κατήγορος περί της «συνομωσίας των γιατρών» και θα ενεργοποιούσε αμέσως μια διαδικασία που θα μπορούσε να καταλήξει στον θάνατο δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων ή ακόμα και σε έναν νέο πανευρωπαϊκό πόλεμο(σύμφωνα με το σχέδιο του Stalin,η «συνομωσία των γιατρών» είχε σκοπό να αποδείξει ότι οι μυστικές υπηρεσίες των δυτικών αποπειράθηκαν να δολοφονήσουν υψηλόβαθμους σοβιετικούς αξιωματούχους,δίνοντας έτσι την αφορμή στη Σοβιετική Ένωση να επιτεθεί στην Δυτική Ευρώπη).Η Sophia  Κarpai άντεξε ,τουλάχιστον όσο χρειάστηκε για να πέσει ο Stalin σε τελικό κώμα,ύστερα από το οποίο η υπόθεση στον σύνολό της έκλεισε αμέσως.Ο απλός ηρωισμός της ήταν κρίσιμης σημασίας σε μια σειρά λεπτομερειών οι οποίες, «σαν τους κόκκους της άμμου στα γρανάζια μιας τεράστιας μηχανής που είχε τεθεί σε κίνηση,απέτρεψε τη σοβιετική κοινωνία και γενικότερα την πολιτική από άλλη μια καταστροφή και έσωσε τη ζωή χιλιάδων,αν όχι εκατομμυρίων,αθώων ανρθώπων».

Αυτή η απλή επιμονή παρ’ όλες τις αντιξοότηες είναι τελικά το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένη η ηθική- ή ,όπως το θέτει ο Samuel Beckett,κλείνοντας το απόλυτο αριστούργημά της λογοτεχνίας του 20^ου αιώνα «Ο Ακατανόμαστος»,ένα έργο που συνθέτει την εποποιία της ενόρμησης ως εμμένουσας υπό τον μανδύα ενός απέθαντου μερικού αντικειμένου: «μες στη σιωπή δε γνωρίζεις,πρέπει να συνεχίσεις,δεν μπορώ να συνεχίσω,θα συνεχίσω».

απόσπασμα από το βιβλίο Slavoj Zizek - ΛΑΚΑΝ
απο 
"KaRiNa"