Αναγνώστες
Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014
δεν ειναι ανημπορος θυμος μα ουτε Τυψη
ειναι που βγαινει η Ψυχή μας απ το Στόμα
ειναι που δεν μπορεις να μ'αγαπάς ακόμα
Ειναι που γίνονται τα ονειρα κομμάτια
ειναι που αιφνης δακρυσες και με τα δυο μου μάτια
ειναι αβασταχτος καυμος και ειναι Δακρυ
εναι που παλι , χασαμε μες τη ζωή, την ακρη ...
ειναι που σπαμε σαν καλάμια σε μια Λίμνη
και ειναι ματαιοι και στους θεους οι Υμνοι .....
ειναι η μεσα μας ,ανείπωτη ,η Θλίψη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου