αποσπασμα
''Γι' αυτό το λόγο στην Ελλάδα
υπάρχει μια μεγάλη πλειοψηφία δεξιών συντηρητικών ανθρώπων των
χαμηλότερων εισοδημάτων που ποτέ δεν χώνεψαν τον νεοφιλελευθερισμό. Αυτό
είναι και το λογικό.
Υπάρχει
όμως μια δυσκολία. Επειδή δεν μπορούν να κατανοήσουν ή να αποδεχτούν
εύκολα έννοιες όπως η δημοκρατία, η ισότητα, ο καπιταλισμός, η πάλη των
τάξεων κτλ εφευρίσκουν άλλες ιστορίες για να στοιχειοθετήσουν την
αντίδρασή τους απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό.
Συνήθως λοιπόν καταφεύγουν σε εντελώς γελοίες ιστορίες συνωμοσίας.
Γιατί δεν μπορεί να είναι
κάποιος τόσο ανόητος που να τον διώχνουν από την δουλειά του, να του
κόβουν το επίδομα ανεργίας, να μην του επιτρέπουν να ζήσει ή να σταθεί
κάπου, και παράλληλα ο ίδιος άνθρωπος αντί να διαολοστείλει αυτό το
σύστημα να κατηγορεί για όλα αυτά κάποιους φανταστικούς αντιπάλους
σύμφωνα με ένα βιντεάκι από το youtube, π.χ. τους Εβραίους, όχι το
κεφάλαιο που τον εκμεταλλεύεται αλλά τους μετανάστες, όχι την
εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο (αυτή είναι εκτός πεδίου σκέψης τους)
αλλά τα αμερικανικά συμφέροντα, την Goldman Sachs, τους εχθρούς της
Ελλάδος ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Συνήθως αυτές οι σκέψεις φτάνουν
μέχρι τον αστερισμό του Σύριου.
Κάθε ιστορία συνωμοσίας είναι
πιο αποδεκτή από την πραγματικότητα, την πραγματικότητα δηλαδή ότι ο
καπιταλισμός ζει και βασιλεύει πάνω σε στοίβες πτωμάτων, σε λίγο και των
δικών τους.
Μέσα στο ίδιο πλαίσιο συνωμοσιολογίας υπάρχει στο λεξιλόγιό τους ο Γιώργος Παπανδρέου ο οποίος όταν εξαφανιστεί νομίζουν ότι όλα θα φτιάξουν και όχι όπως θα έπρεπε η λέξη καπιταλισμός.
Και αν σε παλαιότερες εποχές
υπήρχε ένα αντίπαλο δέος ώστε το σύστημα να προσωποποιεί τον εχθρό (π.χ.
ΕΣΣΔ, κομμουνιστικός κίνδυνος κτλ) σήμερα ο μόνος εχθρός του συστήματος
είναι οι ίδιοι οι φτωχοί δεξιοί οι οποίοι πλέον θεωρούνται περιττοί
από το σύστημα.
3 σχόλια:
Αγαπητέ Νοσφεράτε,
Ειδα οτι με "ανεζήτησες" (μόλις ανοιξα το μπλόγκ του Παπούλη, ειχα πόλύ καιρό να το επισκεφθώ), και σ΄ευχαριστώ που με θυμηθηκες.
Τι να πώ Νοσφεράτε μου, σε ενα "τσουνάμι" εμπαθών απόψεων προς ολες τις κατευθύνσεις και σε "θύελλες οργής";
Νομίζει κανείς οτι οποιες επινοήσεις εφευρεθούν για να στιγματίσουν πρόσωπα και καταστάσεις (υπαρκτα ) ειναι μια διέξοδος που εμπεριέχει σε ενα μεγάλο βαθμό μεροληπτικές κρίσεις. Τι να κάνουμε.
Στο μεταξύ παρ΄ολο που συνεχώς τονιζεται απο πολλους η "υποβοσκουσα οργή του κόσμου", χθεσινές δημοσκοπήσεις δείχνουν αλλα πράγματα, να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις απο την κυβέρνηση, θέλουν οι περισσότεροι.
Με την ευκαιρία να πώ οτι η ανάρτηση του "greek rider: Οι φτωχοί δεξιοι ειναι μια πολύ σωστη προσέγγιση.
καλωστην Ενη
δε μμου λές ..σε τι ακριβώς συμφωνεις με τον γκρηκ ραιντερ;
Να σου πώ Νοσφεράτε, μιας και με ρωτάς.
Να ξεκαθαρίσω ομως οτι διαχωρίζω οποιαδήποτε αποψή μου απο ζητήματα που αφορούν την εβραική κοινότητα και το θέμα Εβραιοι, που αναφέρεται και στο κείμενο.
Οτι υπάρχει μια μερίδα συντηρητικών ανθρώπων που αντί να δούν αυτο ακαθαυτο το εκμεταλλευτικό κοινωνικο-οικονομικό σύστημα το μεταθέτουν με αλλες ερμηνείες που φτάνουν και σε φαντασιοπληξίες, συνωμοσιολογίες και σε εμμονες ιδέες που δαιμονοποιουν πρόσωπα κλπ.
Ολα ειναι επιλογή μιας συγκεκριμένης πολιτικής που ειτε την καταλαβαίνουν, ειτε ασυνείδητα την αποδέχονται ομως αυτή ειναι ηδη μια "ψευδής συνείδηση" .
Τώρα βέβαια το κείμενο εντοπίζει το θέμα στο νεοφιλελευθερισμο, που ειναι ενα δόγμα που επικρατησε απο τη δεκαετία του '80 και μετά ,δηλαδή η οικονομία θα βασίζονταν πλέον στην αυτορρύθμιση των Αγορών και ετσι θα επήρχετο και το "τέλος των ιδεολογιών" (Φουκουγιαμα).
Δεν νομίζω λοιπόν οτι τα συντηρητικά ελληνικά στρώματα ενσυνείδητα ηταν εναντια στο νεοφιλελευθερο δόγμα αλλά σε μιας μορφής "φιλελευθερης-ασυδοσίας" στον οικονομικό τομέα (βλ. φοροδιαφυγή- εισφοροδιαφυγή- παρασιτισμό- παραοικονομία και τα συναφή).
Αυτές οι σκέψεις βέβαια δεν αναιρούν οτι η προσέγγιση του GR εχει ενα ενδιαφέρον.
Δημοσίευση σχολίου