Πανο
συμφωνω σε αυτο που λές εκτος απο το συγχρονο.. Δεν ειναι συγχρονο
ρατσιστικό μανιφεστο …. Ειναι ενα παραδοσιακότατο αντισημιτικό
μανιφεστο που συμπυκνωνει ολο τονελληνορθοδοξο φθονο αιώνων για τον
εμπορο(σχετικά ή φαντασιακά πιο πλουσιο Οβριο) … Και αυτό ειναι ενα
κλασσικό μοτιβο αντισημιτισμου σε ολη την προνεωτερική ευρώπηΟ νεωτερικός αντισημιτισμό που ταυτίζεται με τον παραδοσιακό χριστιανικό αντισημιτισμό.
Οι Εβραίοι διώκονται βέβαια στην μεσαιωνική Ευρώπη όχι όμως για κάποιες εγγενείς φυλετικές τους ιδιότητες αλλά ως προαιώνιοι εχθροί των χριστιανών.
Είναι βέβαια,πολύ διαδεδομένη η άποψη ότι «ο αντισημιτισμός είναι μια προαιώνια προκατάληψη» και συνεπώς «οι διωγμοί δεν χρειάζονται ιδιαίτερη εξήγηση τη στιγμή που είναι η φυσική συνέπεια ενός προαιώνιου προβλήματος »
Όμως οι εντάσεις που καθόριζαν τη θέση των Εβραίων την φεουδαρχική Ευρώπη, ήταν, στην πραγματικότητα πολύ στενά συνδεδεμένες με την συγκεκριμένη τους οικονομική δραστηριότητα:«αν και στη μεσαιωνική Ευρώπη οι Εβραίοι ήταν σε ιδιαίτερη ευάλωτη θέση εξαιτίας της θέσης τους ως θρησκευτική μειονότητα, αυτό δεν τους απέκλειε ολοκληρωτικά από την ενσωμάτωση στις κυρίαρχες κοινωνικές συνθήκες. Σε μια κοινωνία χωρισμένη σε φεουδαρχικές τάξεις ,οι Εβραίοι ήταν απλά μια απ όλες
Ο σύγχρονος αντισημιτισμός αναπτύχθηκε ,κυρίως, κατά τον 19ο αιώνα, στο φόντο της κατάρρευσης της ιεραρχικής δομής των φεουδαρχικών τάξεων, και η αντιμετώπιση των Εβραίων δεν ήταν πλέον η δίωξη μιας θρησκευτικής μειονότητας, αλλά η συστηματική καταπίεση μιας υποτίθεται επικίνδυνης βιολογικά φυλής. Η εμφάνιση του φυλετικού αντισημιτισμού έκανε δυνατή την φρικτή ιδέα της Ναζιστικής «τελικής λύσης ».
Την διαφορά του φυλετικού από τον θρησκευτικό αντισημιτισμό την αποδίδει με μεγάλη σαφήνεια η Hannah Arrendt «Οι Εβραίοι μπορούσαν να γλιτώσουν από τις διακρίσεις με το θρησκευτικό κριτήριο του Ιουδαϊσμού, αν άλλαζαν πίστη. Από την εξόντωση, με το φυλετικό κριτήριο του Εβραϊσμού, δεν υπήρχε καμία διαφυγή»
Το κάψιμο του Ιούδα, φροντιστήριο ρατσισμού