http://panosz.wordpress.com/2008/08/21/cirut/#comment-42522
Ενα πολύ ωραιο αφηγημα του Cirut...
Μπραβο φιλε που βουτάς στη δροσια της εφηβειας σου ξανά , εστω γραφοντας ...
και μακάρι και να ακολουθησουν κι αλλοι και να διαδοθεί ο ιος της παρατεταμένης εφηβειας στην ανυδρη εποχή που ζούμε..
Αναγνώστες
Πέμπτη 28 Απριλίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
1 σχόλιο:
Τώρα ανακάλυψα την ανάρτηση. Με την ευκαιρία να σου πω ότι χάρηκα για τη σπηλιά - πνευματικό σου σπίτι επιτέλους, η οποία είναι βαθειά, ιδιότυπη και μοναδική. Επειδή στη ζωή δεν είναι όλα ανάλαφρα. Τώρα που τόπα, θυμήθηκα (από την εφηβεία ξανά) το "λίχνισμα" του ρεβυθιού τα καλοκαίρια, τη σκόνη και τα αχυράκια που έπαιρνε ο αέρας μακρυά και έβριζε ο πατέρας μου για τη φίρα. Ό,τι έμενε όμως ήταν πεντακάθαρο...
"Εφηβεία" έχει η ζωή πάντα, αλλά άμα τα γράφουμε όλα ...καήκαμε. Μετασχηματίζονται αναγκαστικά σε συμπεριφορές και νοούμενα...
Δημοσίευση σχολίου