ο Ζίγκμουντ Μπάουμαν για τους σημερινους ΦΟΒΟΥΣ

Στον ρευστό χαρακτήρα της σημερινής κοινωνίας, ο φόβος αποκτά μια ιδιαίτερη και επικίνδυνη δυναμική. Η κοινωνική ζωή σήμερα κλείνεται πίσω από τοίχους, μισθωμένους φύλακες, θωρακισμένα οχήματα.  


Η ειδοποιός διαφορά του σημερινού φόβου είναι πως πλέον αυτός δεν είναι φόβος για τις κοινωνικές εξελίξεις, δεν είναι κοινωνικός φόβος. 

Είναι ένας φόβος που έχει πλέον εγκατασταθεί στο εσωτερικό της ανθρώπινης ύπαρξης, είναι ένας προσωπικός φόβος, ο οποίος δεν ζητεί ασφάλεια, αλλά προστασία. 

Αυτός ο φόβος όμως επιφέρει πολλά είδη εμπορικού και πολιτικού κέρδους. 

Η καταπολέμηση της τρομοκρατίας αποτελεί ένα είδος εμπορικής και πολιτικής επένδυσης στον φόβο.

Οι δε πολιτικοί χρησιμοποιούν τον φόβο για να αποκτήσουν κοινωνική απήχηση και δύναμη.

Την ίδια στιγμή η αποδυνάμωση των κοινωνικών υπηρεσιών αναπληρώνεται από την κερδοφόρα (οικονομικά και πολιτικά) πολιτική των «πανικών ασφάλειας».

Η μόνη αρμοδιότητα που έχει απομείνει στο σημερινό κράτος είναι η διαχείριση των φόβων που προέκυψαν από την απορρύθμιση των κοινωνικών σχέσεων και την εξατομίκευση. Η αίσθηση του ανήκειν κάλυπτε τις φοβίες των ανθρώπων στις προνεωτερικές κοινωνίες, η αλληλεγγύη έκανε το ίδιο στις πρώτες νεωτερικές. 

Σήμερα, λέει ο Μπάουμαν, το μόνο που μας απομένει για να καλύψουμε τους φόβους μας είναι η αίσθηση του ανταγωνισμού και της κατανάλωσης. 

Μόνο όμως ένα μικρό βήμα χωρίζει τους εργαζομένους από τους ανέργους και τους τελευταίους από τους παρίες. 

αποσπασμα απο την αναρτηση 

Ζίγκμουντ Μπάουμαν "Ρευστοί καιροί", βΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΈς