αποσπασμα
ο απόκοσμο βλέμμα
τους, όπως στην περίπτωση της μυθικής Γοργούς Μέδουσας, είναι αυτό που
πετρώνει, προκαλώντας την ακινησία και την επιστροφή στην ανόργανη ύλη. Η
μορφή της Γοργούς αποτελεί την έκφραση μίας «ακραίας ετερότητας, του τρομακτικού φόβου που προκαλεί το
τελείως διαφορετικό, το ανείπωτο, το αδιανόητο, το απολύτως χαώδες» γράφει στο σχετικό δοκίμιό του ο Ζαν Πιέρ Βερνάν. Η
τερατώδης εικόνα, όπως αυτή της Γοργούς, είναι πιο κάτω και πιο πάνω από
το ανθρώπινο, μία εικόνα που μας καθιστά υποχείριό της. Η νύχτα μας
λούζει με το φως της, φέρνοντας μαζί της τους αποτρόπαιους εφιάλτες της,
όπως την αντιμετώπιση του ίδιου του εαυτού, τον οποίο προεκτείνει στο
επέκεινα το μορφάζον προσωπείο της Γοργούς.
Στο βιβλίο του Χόρχε Λουί Μπόρχες, Το βιβλίο των φανταστικών όντων, παρελαύνει ένα πλήθος αρχαιοελληνικών πλασμάτων της μυθολογίας, όπως οι Σειρήνες, η Σκύλλα και η Χάρυβδη, ο Κύκλωπας, αλλά και ο Μονόκερως και πλήθος άλλων τεράτων και μειξογενών όντων από τον κόσμο της λογοτεχνίας, χωρίς ο συγγραφέας να προβαίνει σε κάποια σημασιολόγηση ή ερμηνεία τους, αρκούμενος μόνο να αποδώσει όσο πιο γλαφυρά μπορεί τα παράξενα χαρακτηριστικά τους. Πρόκειται για μία περίεργη τέρψη που σχετίζεται τόσο με το γκροτέσκο, όσο και με την έκπληξη σε συνδυασμό με την αγωνία και τον τρόμο που κρύβεται πίσω από τις άλλοτε πρωτότυπες και καλόγουστες, και άλλοτε κακόγουστες και φρικτές αυτές μορφοποιήσεις της αχαλίνωτης φαντασίας, που αντλεί ωστόσο, από πολιτιστικά περιβάλλοντα και τη φύση.''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου