Αναγνώστες

Κυριακή 9 Μαΐου 2010

Η ποιηση ειναι βαθυ εντός μας, ορυχείο


Η ποιηση ειναι βαθυ εντός μας, ορυχείο

Η ποιηση ειναι βαθυ εντός μας, ορυχείο
Κι αυτό που εξορύσσεται ειναι στιλπνό και λείο
ειναι του βιού μας Λάφυρο,πολύτιμο πετραδι
μοιάζει περίβλημα Αυγου ,μοιάζει ματιου ασπραδι



μοιάζει μ’ ενα κατάλευκο ,στο πέτο μας μαντήλι

η ,στο καντήλι, που η μαμά , άναβε, το φυτίλι
μοιάζει με τον πλακούντα (μας) και τον ομφαλιο λώρο
που η Φυση ,αν και αστοργη ,μας εδωσε για δώρο…

Που όμως το πετάξανε απο την γέννηση μας
-ενώ κουκούλι* θάτανε για αναγέννηση μας



*-κουκούλι είπα..οχι κουκούλα..κουκούλι

2 σχόλια:

Greek Rider είπε...

Νοσφεράτο καλησπέρα. Κάποιο από τα gadgets που έχεις βάλει στη σελίδα σου, την καθυστερεί πάρα πολύ να ανοίξει και την ψιλοκολλάει.

Νοσφεράτος είπε...

Ευχαριστω ..Εβγαλα μερικά ..Αλλά ΔΕΝ ΔΕΝ ΔΕΝ παει η καρδια μου να εξαφανισω τον Λυκακο μου η Τον Μαυρογατούλη ή το χαμστερακι..
Πες μου σε παρακαλώ ειναι καλυτερα τωρα; Η πρεπει να προχωρησω κιαλλο σε σφαγές;

(λεω αν ειναι να συνεχισω να ξεκινησω απο το Χαμστερ)