Με θεωρώ ευτυχή θνητό, που είδα τη Lotte Lenya, ζωντανή στο κρατικό κάπου το 1980. Ήταν άλλου είδους εμπειρία. Οι θρύλοι του Berliner Ansable μπροστά σου!!
Θεωρώ ότι ο Μπρεχτ ήταν ο ιδρυτής -δημιουργός, του "άλλου πολιτισμού", στη σύγχρονη εποχή. Δεν είχε να ανταγωνιστεί μόνο τον παραδοσιακό αστισμό αλλά και την άκαμπτη καρικατούρα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Ήταν μια γλυκειά στιγμή της παγκόσμιας τέχνης.
Κάποιες τέτοιες γεύσεις ένοιωσα και στα πρώτα βήματα του ethnic στη μουσική. Ξαφνικά άρχισαν να ξεπηδάν από παντού άγνωστα διαμαντάκια (Φίλε Νοσφ, ο ..Ινεμπράο στο διήγημα, από κει ήρθε).
3 σχόλια:
Με θεωρώ ευτυχή θνητό, που είδα τη Lotte Lenya, ζωντανή στο κρατικό κάπου το 1980. Ήταν άλλου είδους εμπειρία. Οι θρύλοι του Berliner Ansable μπροστά σου!!
ειδες ΚΑΙ την Lotte Lenya,βρε θηριο;
ατελελείωτε cirut..
Θεωρώ ότι ο Μπρεχτ ήταν ο ιδρυτής -δημιουργός, του "άλλου πολιτισμού", στη σύγχρονη εποχή. Δεν είχε να ανταγωνιστεί μόνο τον παραδοσιακό αστισμό αλλά και την άκαμπτη καρικατούρα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Ήταν μια γλυκειά στιγμή της παγκόσμιας τέχνης.
Κάποιες τέτοιες γεύσεις ένοιωσα και στα πρώτα βήματα του ethnic στη μουσική. Ξαφνικά άρχισαν να ξεπηδάν από παντού άγνωστα διαμαντάκια (Φίλε Νοσφ, ο ..Ινεμπράο στο διήγημα, από κει ήρθε).
http://nosferatos.blogspot.com/2008/10/cirut_24.html
Δημοσίευση σχολίου