Η Γνώση είναι Γουρούνι Που σαρκάζει
Μες τη στεγνή λαμπρότητα του κόσμου
Η γνώση είναι γουρούνι που σαρκάζει
Αθώο , πορφυρό ,στιλπνό πετράδι
Η γνώση είναι αίμα στο ασπράδι
Μες τα λασπόνερα του Βούρκου της. κυλιέται
Το βράδυ σε μια φάτνη, αποκοιμιέται
Σαν το γουρούνι που το γδέρνουν ζωντανό
Γνώση αθώα , σαν Χριστούλης στο σταυρό.
Σαν Αστραπή , μες τον παράδεισο που πέφτει
Η γνώση, είναι λουλούδι που μας γνέφει:
Έλα και συ , μικρό γουρούνι στο σφαγείο
Να κρεμαστείς , μες του Χασάπη το Ψυγείο
Αναγνώστες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
2 σχόλια:
Εκπληκτικό ποίημα Νοσφεράτε! Περιέγραψες με απόλυτη επιτυχία τί παθαίνουν όσοι έχουν το σημάδι του Κάιν...
και του Αβελ επίσης
ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου