Αναγνώστες

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

περι ελευθεριας











Τι εννοώ όταν γράφω ότι η ανθρώπινη ελευθερία βρίσκεται (παρα)δίπλα;


Κατ’ αρχήν δεν πιστεύω πια σε μια μελλοντικά ελεύθερη κοινωνία.Η ελευθερία είναι παροντική …

και η ζωντανή ελευθερία είναι και μαχόμενη…
Τώρα ας φανταστούμε μια πρέσα :
Από πάνω πιέζει η λογική της εξουσίας …ας πούμε το κράτος (αλλά δεν περιορίζεται εκεί). Λόγος της η διαταγή, η ιεραρχία, σύμβολο της ο προϊστάμενος…
Από κάτω πιέζει η λογικά της αγοράς του κέρδους …ας πούμε του σύγχρονου καπιταλισμού (αν και δεν περιορίζεται εκεί). 

Λέει βγάλε περισσότερα …ανταγωνίσου …φάε τον ανταγωνιστή σου …εκμεταλλεύσου!(πολλές φορές οι δυο άκρες της πρέσας ανταγωνίζονται φαινομενικά …άλλοτε (τις περισσότερες) συνεργάζονται.

Στη μέση, πολιορκούμενη βρίσκεται η ανθρώπινη ελευθερία. Δηλαδή κάτι πολύ απλό, οι μυριάδες πλευρές του εαυτού μας και των σχέσεων μας. Έρωτες, αγάπες και μίση, πάθη, λογικές σκέψεις, βαριεστιμάρα, απόλαυση, απέχθεια, δημιουργικότητα και άλλα. 


Αυτές βρίσκονται (ανά τους αιώνες) υπό πολιορκία…


Ε ,τώρα στο παρόν, οφείλομαι να δώσουμε σε αυτές τις σχέσεις και πλευρές ελαστικότητα, ευλυγισία και αντοχή ώστε να αντισταθούν στο μόνιμο πρεσάρισμα… 

Και να διευρύνουμε, όσο μπορούμε, τον Βιόκοσμό μας…(χωρίς την αυταπάτη ότι στο μέλλον θα έχουμε την ουτοπική κοινωνία…ούτε βέβαια να σπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο)
---------------------------------------------------------------------------------------
Τωρα παιδια, σοβαρα …ελευθερια χωρίς μυθους ειναι σκετη ψυχωση …ακριβώς γιατί ειναι ελευθερια ..δηλαδή Ναυτια ..Ιλιγγος (κατα Σαρτρ )


Αρα η ελευθερια δεν εναι ..δηλαδή δεν ειναι κατι …


αλλα υπάρχει (διαρκώς εν δυναμει )..ενώ τα αλλα δυο Ειναι ,,,,


η ελευθερια ”ειναι” μια τρύπα μες τη λασπη …ή η τρυπα μεσα στο δαχτυλιδι που χωρίς αυτήν το δαχτυλιδι δεν θαταν αυτό που ηταν ….(δηλαδή το μηδεν)

η συζητηση εδώ
http://panosz.wordpress.com/2007/06/18/πε�ί-ελευθε�ίας-στοχασμοί/




2 σχόλια:

Γιάννης είπε...

η ελευθερία χωρίς μύθους μπορεί να είναι η αρνητική, ενώ η με μύθους η θετική. στην πρώτη να θες απλά να μην υπακούς στο μύθο ενός άλλου (με τον οποίο δεν ταυτίζεσαι, δηλαδή), στη δεύτερη θες να πραγματώσεις ένα μύθο ή όραμα. κάποτε αυτά τα δύο ταυτίζονται π.χ. συνεχώς επιδιώκω να μην ταυτίζομαι με ένα αντιπρότυπο.

η μόνη ελευθερία είναι ο αγώνας για την ελευθερία, αν καταλαβαίνω την πρώτη παράγραφο. αλλά κάτι τέτοιο οδηγεί στην ελπίδα ως ελευθερία: αγωνίζομαι να μην πάψω να αγωνίζομαι. ή μπορεί να οδηγεί στο ένστικτο: δεν αντέχω να είμαι δούλος

Νοσφεράτος είπε...

Γιαννη
σευχαριστω πολύ για το πολύ ενδιαφερον σχολιο...


εν καιρρώ θα το ενσωματωσω στο κειμενο