Ως τα βαθιά τρωτοί

 Αίφνης, γινόμαστε,   ως τα βαθιά τρωτοί ,.                                                                                                       κι ο κόσμος μας ,σαν Καρουζέλ,  γυρίζει,                                                  φταίει που νιώθουμε πως είμαστε θνητοί ,                                                            και το  κορμί  ,καμμιά φορά , λυγίζει .....                                                                                                                                                                                                 Ίσως να φταίει που γυρεψαμε πολλά                     απ' τη ζωή κι αυτή αρνείται να τα δώσει                    και τώρα , να ! που πέφτουμε απ' τα ψηλά                και αντικρίζουμε αυτό που θα μας λιώσει .              Ίσως να φταίει , όμως η στιγμή                                αυτό που λέγανε παλιά , η κακιά ώρα                       που μας τρυπάει σα μιας λόγχης την  αιχμή                     σαν και του χρόνου την παγίδα , που ειν' το  Τώρα ..                                                                          Π.Θ