Αναγνώστες

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2015

Το πρόβλημα με το κακό...............




Το πρόβλημα με το κακό είναι πως είναι σχεδόν πάντα πολύ πιο ελκυστικό από το καλό ... Για αυτό και δε λέμε ποτέ με ειλικρινή θαυμασμό : ''Να ένας καλός άνθρωπος '' αλλά σχεδόν πάντα με μια δόση υποτίμησης η έστω συγκατάβασης .. Αντίθετα μιλάμε για τον Κακό - ακόμα και όταν δήθεν τον κατακρίνουμε με -πολλές φορές - υπόκωφο θαυμασμό: ''Για δες : ένας αυθεντικά Κακός ..ένα τερας''

2 σχόλια:

Crisis and Critique είπε...

Βλέποντας τον οικείο, καθημερινό, συμβολικό φασισμό στις οθόνες και στο διαδίκτυο*, καταλαβαίνεις ότι αυτό «το Κακό που φωτίζει» έναν κατάμαυρο κόσμο (Αντόρνο), όπως και ο ναζισμός του Μεσοπολέμου δεν είναι οπισθοδρομικότητα αλλά lifestyle τραβηγμένο στα άκρα. Πανταχού παρόν, γιατί είναι συμβολικό, έχει μετατραπεί σε σύμβολο του πνεύματος της εποχής μας. Το δράμα δεν είναι ότι ο κόσμος επιστρέφει στο παρελθόν, αλλά ότι ολόκληρος, Δυτικός, Ανατολικός ή Μεσανατολικός, έγινε υπερβολικά «μοντέρνος».

Οι τρομοκράτες με την ετικέττα ισλαμιστές και ο Μπρέϊβικ: «Tο Κακό που φωτίζει»
http://aftercrisisblog.blogspot.gr/2015/01/o-t.html

Νοσφεράτος είπε...

ναι το κακό ειναι παιδι ενος υπερβολικά Μοντερνου κοσμου οπως το Μωρο ειναι της Ροζμαρυ. Το Απωθημένο διατροφικόπαιδι της νεωτερικοτητας.. Βεβαια υπάρχει μια διαφορα αναμεσα στο Υπερναρκισσιστικό κακό τυπυ Μπειβικ και το αυτοκτονικό τυπου αμικαζι κακό των τζιχαντιστων

Amacord του Φελίνι ..Πέτρος Θεοδωρίδης

 Για την ταινια  Αmacord ------------------------------ Πετρος Θεοδωριδης Στο επίκεντρο της ταινίας Αmacord,  είναι ένας νεαρός έφηβος, και ...