Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΧΡΗΣΤΟΥ : * Φασισμος , Ρατσισμος και συναισθηματα * Immanuel Wallerstein(From Wikipedia) κλικ εδώ * δημιουργοι (99) * ενα κειμενο του ΝΙΚΟΛΑ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ: Η νέα πολιτισμική δεξιάΑπό τις πρώτες δεκαετίες του δέκατου ένατου αιώνα η «βαθιά», αντιφιλελεύθερη δεξ * Η λαθρομετανάστευσις εις τον λιμένα Πειραιώς. Απο το μπλογκ του Νικου Σαραντακου

Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

* Φασισμος , Ρατσισμος και συναισθηματα * Immanuel Wallerstein(From Wikipedia) κλικ εδώ * δημιουργοι (99) * ενα κειμενο του ΝΙΚΟΛΑ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗ: Η νέα πολιτισμική δεξιάΑπό τις πρώτες δεκαετίες του δέκατου ένατου αιώνα η «βαθιά», αντιφιλελεύθερη δεξ * Η λαθρομετανάστευσις εις τον λιμένα Πειραιώς. Απο το μπλογκ του Νικου Σαραντακου

2 σχόλια:

tamistas είπε...: Ωστόσο κ. Νοσφεράτε, δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω εάν έτερον σχόλιο που μου διέφυγε (το τσογλάνι), έφτασεν άραγε αραγές στον προορισμό του. Προχώρησα, λοιπόν, σε δημιουργική ανασύσταση, διαπιστώνοντας πάντα ότι:

Ο Απρίλης έχει 24, το βλέπω.
2011, ευτυχώς...
Και εγώ τον χρόνο σε φυγή τον τρέπω
Λες κι είναι απομεινάρι της ηχώς

Αυτής που σύσσωμο το έθνος μας ετάχτη
Ν' αφήνει πάλι σαν ακρίτας δυνατός
Και να διαπερνά το νέο φράχτη
Που ας γίνει φόβητρο και τάφος καθενός.

Ιδού:

Το σχόλιον τραντάζεται κι εκείνο
Και θριαμβεύει ως να 'ταν ύμνος του ΛΑόΣ
Θα 'ρθει μια μέρα που θα φτάσει ως το Πεκίνο
Της Ιστορίας για να πέσει ο αφαλός.

Και αν σας κόβουνε τη θέα οι απορίες,
Περιπλεγμένο φύλλωμα αινιγματικό,
Εγώ απορώ πώς τούτες τις μωρίες
Τις γράφω πάλι μ' έναν τρόπο ιαμβικό.; 6 Μαρτίου 2011 στις 12:31 π.μ.
Elias είπε...: (Παρεκλινω απο το θέμα στην ανάρτηση σου,εξαιρετικό και εύστοχες οι αναφορές σου, αλλά έγραψα κατι πολυ επίκαιρο-efakeloi.blogspot)
Eyxaristω,Ηλίας...

Οι εξεγέρσεις σε Τυνησία, Αίγυπτο, Λιβύη ερμηνεύονται κάθε βράδυ στα δελτία ειδήσεων καθώς και στις στήλες των εφημερίδων ή στο δίαδίκτυο, πάντα με ερωτηματικό ως προς την προέλευση,τη εξέλιξη και την κατάληξη τους.

Η εύκολη λύση της ορθολογικής εκδοχής, καταφεύγει στη αγαπημένη μας θεωρία του ‘ μεταδοτικού ιού ΄,του ΄ντόμινο΄. Ένας υπόγειος σεισμός στην –δήθεν- σε καταστολή τόσα χρόνια βορειοαφρικανική περιοχή, μοιάζει να μας συναρπάζει ως προς τις αναλύσεις, τις γεωπολιτικές διαστάσεις , τις γνωστές βαθυστόχαστες εκδοχές. Και αμελούμε- σκόπιμα μάλλον- την πλεόν απλή, λογική και ουσιαστική αιτία του φαινομένου…

Υπάρχουν και εκδηλώνονται εδώ και χρόνια κοινωνικές, πολιτικές και ιδεολογικές εντάσεις στο Μαρόκο, στην Τυνησία,στην Αλγερία, στην Αίγυπτο, στην Υεμένη… Το 1996 το καθεστώς Καντάφι στην Λιβύη έσφαξε 1200 πολιτικούς κρατούμενους που εξεγέρθηκαν ,ενώ αυτό του Μουμπάρακ από το 1994-1999 σχεδόν ‘εξαφάνισε’ 350 αντιφρονούντες( στοιχεία 2010,Human Rights Report)
Oι εκλογές στην Τυνησία, αλλά και σε Άιγυπτο,Λιβύη, δεν ήταν απλά φαρσα νοθείας κάθε φορά, αλλά :

‘…. σε φτωχές γειτονιές , τα εκλογικά τμήματα είχαν πάντα στρατιωτικές ή αστυνομικές δυνάμεις απ έξω ώστε να παρεμποδίζουν τη είσοδο ανεπιθύμητων στο καθεστώς ψηφοφόρων’
( ανταποκριτής της Guardian, Τυνησία, εκλογές 2001)

Οι κοινωνίες αυτές τώρα, στην εποχή του facebook, του Al Jazeera, της δικτύωσης με τα δρώμενα σε Ευρώπη και ΗΠΑ, έφθασαν στο σημείο όπου οι φόβοι για την ζωή τους, το μέλλον τους και το παρόν τους μενουν οριστικά πίσω, απωθούνται. Μια συσσωρευμένη αξιοπρέπεια από τις διαρκείς απαγορέυσεις, τα βασανιστήρια και τους αποκλεισμούς, εκφράζεται σε μια έξαρση ατομικής και συλλογικής ιδιοσυγκρασίας.

Σε εμάς, τους ‘πολιτισμένους’ δυτικούς λαούς,η υπερηφάνεια και η αξιοπρέπεια στην ζωή είναι σχεδόν απόλυτα ταυτισμένες με τα λεφτά, την δύναμη, την μικρο-εξουσία. Γι αυτούς τους υποτελείς πληθυσμούς –και δεν είναι μόνο οι βορειαφρικανοί- υπάρχουν, στην εποχή της άμεσης ενημέρωσης και της πληροφορίας, αξίες (θαμμένες στον ψυχισμό τους) κοινωνικής συσχέτισης .
Το να νομίζουμε ότι πρέπει αυτοί οι λαοί να εκπαιδευτούν με τις δικές μας δυτικές αξίες , είναι μια αυταπάτη που μας βολεύει, ειδικά τις ηγεμονικές δυνάμεις σε Ευρώπη ( η πίσω αυλή των Γάλλων και των Ιταλών, ηταν ανέκαθεν η Β.Αφρική- ας μην γελιόμαστε- σαν αντίβαρο κατανομής ισχύος για την Λατινική Αμερική- την πίσω αυλή των ΗΠΑ…)

Αυτό που 'ατσάλωσε' την αντοχή εδώ και δεκαετίεε του αραβικού κόσμου, είναι ο συλλογικός βασανισμός από τους ...φίλους( Καντάφι, Μουμπάρακ,Μπεν Αλί κ.α)των δικων μας...πολιτισμένων ηγετών

Χαμηλά εισοδήματα, απάνθρωπη εργασία, χάσμα ελπίδας μεταξύ φτωχών και πλουσίων (σχεδόν παντού σε αυτές τις χώρες,οι πλούσιοι φτιάχτηκαν απο την κρατική διαφθορά και όχι από την ελέυθερη αγορά και την πρόοδο)είναι το μίγμα της αγανάκτησης και της αντίδρασης στις πλατείες. Δυστυχώς όμως ,βρίσκει απέναντι του δοκιμασμένους και ικανούς μηχανισμούς βίας από τα δικτατορικά καθεστώτα. Πάντως , τα πάντα κρίνονται στους δρόμους εκεί κάτω…

Η αραβική εξέγερση επισφραγίζει κατ αρχην το τέλος της παλιάς κατανομής και ισορροπίας ηγεμονιών του ‘ανεπτυγμένου’ κόσμου έναντι των ‘υπανάπτυκτων’ βορειοαφρικανικών λαών και απ ότι φαίνεται το ίδιο ίσως συμβεί και στην μεσανοτολική ‘πυριτιδαποθήκη’

Μάλλον ζούμε την εποχή της σχετικής πτώσης στην διεθνή γεωπολτική παράμετρο της ισραηλινο-δυτικής ισχύος, εξαιτίας κυρίως της επερχόμενης αλλαγής στον ενεργειακό χάρτη. Το πετρέλαιο, δεν είναι πλεόν – και ας το λέει ο Καντάφι αλλά και τα… καλοπληρωμένα στελέχη πολλών think tanks- η μόνη αιτία για θεωρίες συνωμοσίας στις εξεγέρσεις: πολλές φορές η ιστορία δείχνει ότι συνωμοτούν η μοίρα με την ανέχεια, ώσtε να νικήσει η Ελευθερία; 6 Μαρτίου 2011 στις 2:45 π.μ.