Νάρκισσος
Γένος ποωδών βολβόριζων
φυτών της οικογένειας των Αμαρυλλιδών που ευδοκιμεί σε υγρά
μέρη. Το άνθος είναι συνήθως κρεμαστό, μοναχικό ή σε
ταξιανθία σκιάδια, μυρίζει ευχάριστα. Αποτελείται από έξι λοβούς
(σέπαλα) που συνενώνονται στο κάτω μέρος σχηματίζοντας
ένα σωλήνα με παραστεφάνη στο στόμιο (Κορόνα). Φυτρώνει σε υγρές
τοποθεσίες του δάσους, αλλά μερικά είδη καλλιεργούνται για
καλλωπιστικούς σκοπούς και για την εκχύμωσή τους. Υπάρχουν
διάφορα είδη όπως ο "νάρκισσος των ποιητών", ο
"νάρκισσος ο γιουγκόμορφος", ο "νάρκισσος ο ταζέττιος" και ο
"νάρκισσος τρομπόνι".
Στην αρχαιότητα ο
Νάρκισσος ήταν μυθικό πρόσωπο, γιoς του Κηφισού και της
νύμφης Λειριώπης. Ήταν ονομαστός για τη σπάνια ομορφιά του και
υπάρχουν διάφορες παραδόσεις γι’ αυτόν. Σύμφωνα με μία
από αυτές ο
νέος ήταν τόσο όμορφος που τον είχαν ερωτευθεί όλες οι
νύμφες του δάσους. Εκείνος όμως τις αγνοούσε και
αυτοθαύμαζε το καθρέφτισμά του στο νερό. Οι Θεοί αποφάσισαν να
τον τιμωρήσουν και κάποια μέρα έπεσε στο νερό και
πνίγηκε. Απόμεινε όμως ένα λευκό λουλούδι με χρυσό στεφάνι στο
κέντρο να τον θυμίζει.
Σύμφωνα με μια
άλλη παραλλαγή, αγάπησε τη δίδυμη αδελφή του και όταν
αυτή πέθανε κοίταζε στα νερά μιας πηγής την εικόνα του που
έμοιαζε μ’ αυτή της αδελφής του. Πέθανε στην άκρη της
πηγής από εξάντληση.
Διαβάστε περισσότερα: http://rc-cafe.blogspot.com/2010/04/blog-post_6950.html#ixzz0ktIqLOoW
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου