Περί κοινης Γνωμης και Προπαγάνδας

·

· Γνωμη- Κοινή γνωμη-Προπαγανδα

· Οροι

· στερεοτυπο

· Στερεοτυπο σημαινει τις ετοιμες ιδεες και εικόνες πού παρεμποδιζουν την λειτουγια της κρισεις γιατί υπαρχει μια εκ των προτερων διαμορφωμένη κρίση

· Ειναι δηλαδή προκατασκευασμένα σχήματα αντίληψης -σκεψης( διανοητικές εικόνες ιδεες) πού παρεμβαλλονται αναμεσα στην πραγματικότητα και τήν αντιληψη πού σχηματ’ιζουμε γιαυτήν την πραγματικότητα προκαλώντας απλοποιησεις και γενικεύσεις πού την διαστρεβλώνουν.

· α.Γνωμη ( ατομική) Εναι μια συμπεριφορά πού εφραζεται με λεκτική διατύπωση( γραπτά ή προφορικά) και αποκαλύπτει τη σταση ενός προσώπου σε σχεση με κάποιο συγκεκριμμένο ζήτημα

· - Οι (ατομικές) γνωμες ειναι αρκετά ευμεταβλητες και λόγω της ποικιλίας των θεμάτων στα οποια αναφέρονται αλλά και λόγω του επηρρεασμου τους από τις πολυπλοκες διαδικασίες επικοινωνίας και πληροφόρησης

· Η Κοινή γνώμη αποτελή μια λίγο ή πολύ ομοιογενή ντιληψη του συνόλου τών μελών ή της πλειοψηφίας μιάς κοινωνικής ομάδας.Εμφανιζεται ως τοποθετηση υπερ ή κατά σε μια αλλη τοποθετηση ή αντιληψηπ.χ ως ως τοποθετηση απεναντι στίς κυβερνητικές αντιλήψεις και τοποθετήσεις

· Η ατομική και ομαδική γνωμη ειναι διαφορετικά πραγματα πού μπορεί να διαδεχονται η μια την αλλη ή να συνυπάρχουν . Μπορεί δηλαδή τα ατομα να μετέχουν σε μια ομαδική γνωμη κ;αι σε

· μια αλλη κοινωνική περίσταση, τα ιδια τα ατομα να εκφρασουν τίς ατομικές τους γνώμες

· επίσης ειναι δυνατό,την ιδια στιγμή και για τό ιδιο ζήτημα ενας ορισμένος αριθμός ατόμων νά έχουν προσωπικ΄η γνωμη και ταυτόχρονα να συμμετέχουν σε μια ομαδική γνώμη

· Ο ορος’’ κοινό’’ δηλώνει μια αμορφη ( ατυπη) κοινωνική δομή , της οποιας τα μέλη έχουν τις ίδιες απόψειςή ( και) τα ιδια κοινά ενδιαφεροντα-συμφεροντα πού δεν εχουν όμως δημιουργηθεί από προσωπική επαφή μεταξύ τους π.χ αναγνωστικό κοινό, επιβατικό κοινό κ.λ.π

· Πότε μια γνωμη μπορεί να χαρακτηρισθεί κοινή: ως κριτηριο για τον χαρακτηρισμό μιας γνωμης ως κοινής χρησιμοποιουμε το βαθμό συμπτωσης της γνώμης των ατόμων - μελών

· ενός ‘’κοινού’’ δηλαδή μιας ομαδας πούαποτελείται από ατομα πού εχουν το ιδιο ενδιαφερον για ότι αποτελεί αντικείμενο της γνωσης του

· Ας σημειωθεί ότι παραμετρος της γνωμης ειναι και οι γνωμες εκεινες πού δεν τυς δόθηκε η ευκαιρία να εκφρασθουν , οι κρυφές ή λαναθνουσες γνωμες

· Η προπαγάνδα

· Κατά τον ορισμός του Bartlet ‘’ προαγάνδα ειναι ‘’ μία αποπειρα ν α επηρρεασθεί η κοινή γνωμη και να καθοδηγηθεί κατα τετοιο τρόπο ώστε τα ατομα να υιοθετήσουν μία ορισμένη γνώμη και συμπεριφορά’’ . Να προστεθεί όμως σέ αυτό τόν ορισμό οτι ο επηρρεασμός ,οσο αφορά την πολιτική προπαγάνδα αφορά στην πραγματοποίηση ενός πολιτικού σκοπου,με την ευρεία εννοια σκοπού,και διακρίνεται από την δημοσιότητακαι την διαφήμιση πού αποβλέπουν σε εμπορικό σκοπό, αν και τα μέσα πού χρησιμοποιούν οι τελευταίες να μή διαφέρουν από εκεινα της προπαγάνδας Παρατηρήθηκε επίσης οτι, η προπαγάνδα, ανα και επηρεάζει οπωσδήποτε την παιδεία διακρίνεται από αυτήν , καθώς η πρωτη δεν αποβλέπει στην μορφωση , δηλαδή στην διαπαιδαγώγηση κατά την εννοια της ηθικής και πνευματικής ανεξαρτησίας και ακεραιότητας τους ατόμου αλλά στην πειθω ή την υποταγή. Οπωσδήποτε η διακριση προπαγάνδας και παιδείας ειναι αρκετά αβέβαιη, εξαρτάται μάλλον απότον τύπο της προπαγάνδας , τό αν θα επιτελέσει ή όχι παιδαγωγικό σκοπό. Ο P Hofstater γραφει πώς ‘’ με την προπαγάνδα γίνεται προσπαθεια να αναστατωθεί μια κανονιστική ισορροπία πού έχει ήδη εγκαθιδρυθεί με την παιδεία. . Αυτή η διαπίστωση μπορεί να μεταφερθεί ως ενα σημείο και στίς διαφημίσεις’ και εκεί γίνεται κατα΄πρωτο λ΄γο προσπαθεια να αντικατασταθεί μια παλιότερη μορφή ικανοποίησης των αναγκών με νέα μέσα. Επειτα από αυτα μπορούμε ευκολα να καταλαβουμε τον αναταγωνισμό πού δημιουργείται αναμεσα στην εκπαιδευση και στην προπαγάνδα.....Γενικά νομίζω... μια κοινωνία πού περναει γρηγορες αλλαγές θ αναπτύξει περισοτερη προπαγάνδα απ’ ότι μια κοινωνία δεμένη στη παραδοση της και σχετικά σταθερή. ... Επειδή κάθε προπαγάνδα έχει σκοπό μια λιγότερο ή περισσότερο βαθια αλλαγή της υπαρχουσας κανονιστικής ισορροπίας δεν θα μπορουσε ν’ αποφυγει να χαρακτηρισθεί ‘’ανηθικη’’ σε κάποιες εποχές και από κάποιες ομάδες’’ [P Hofstater Εισαγωγή στην Κοινωνική Ψυχολογια , Νεα Συνορα 1978 σ 272.}

· Ως προς τα μέσα, ή τούς τρόπους πού χρησιμοποιουνται, η προπαγάνδα μπορεί να χαρακτηρισθεί σε ατομική και σε μαζική ή ομαδική. Ατομικά μεσα προπαγάνδας ειναι η επίσκεψη στο σπίτι, η διανομή εντύπων , η εικόνα , το τραγούδι κ.λ.π και συλλογικά μεσα (ραδιοφωνο και τηλεόραση)

· Ο Donemach συνοψίζει σε πέντε τούς κανόνες της προπαγανδας

· ¨1ο Τόν κανόνα της απλούστευσης καιτού μοναδικου εχθρού. Σύμφωνα με αυτόν , τα πολιτικά συνθηματα θα πρεπει να ειναι απλά, ευληπτα, εντυπωτικά . Παραδειγμα της Γαλλικής Επαναστασης ‘’ Ελευθερία , Ισότητα Αδελφότητα, ‘’ Της Ρωσσικής ‘’ Γή και Ειρήνη’’, των Χιτλερικών ‘’ Ενας λαός, μια Επικρατεια, Ενας Αρχηγός’’( πρβλ και το I like IKE( Εisenhauer) των ΗΠΑ )

· 2ο τον κανόνα της μεγενθυνσης και της παραμόρφωσης

· Η μεγενθυνση της σημασίας τού γεγονότος, της ενεργειας ή του σκοπού στα οποια αφορά η προπαγάνδα ειναι αυτονοητη. Οσο αφορά την παραμόρφωση, μπρεί να ποικίλει σε εκταση ή σε ποιότητα, από την πλήρη διαστρεβλωση της πραγματικότητας μεχρι τον φωτισμό της κατω από ορισμένο πρίσμα για τούς σκοπούς της προαπαγάνδας

· 3ο τόν κανόνα της επαναληψης. Ενα σύνθημα(ολική ή μεική αλήθεια ή ενα ψεμμα) επαναλαμβάνεται συχνα με ορισμένο ρυθμό για να επιβληθει

· 4ο τον κανόνα της μεταγγισης

· . Η προπαγάνδα δεν ξεκινά από το μηδέν αλλά εκμεταλεύετια τίς ήδη υπαρχουσες διαθέσεις. Πχ αντισημιτισμός , αλυτρωτισμός στην Γερμανία στην περιπωση της ανόδου τού Χίτλερ

· 5ο Τόν κανόνα της ομοψηφίας και της μεταδοσης. Ο προπαγανδιστής εφανίζεται όχι ως πρωτοπόρος ή σαν ατομικότητα πού θελει να δημιουργήσει νεες καταστασεις αλλά σαν εκπρόσωπος τού συνόλου. Φροντίζει επίσης να εκμεταλευεται ενα μικρής σημασίας γεγονός και να τό μεταδίδει σαν ενδειξη μεταστροφής της κοινής γνωμης