Αναγνώστες

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009

Ερωτας και νοσταλγία


Ως τέχνη του ζην και του θνήσκειν ο Έρωτας τι άλλο είναι ,παρά η επιθυμία για τον το πρωταρχικό παράδεισο, η νοσταλγία για το χαμένο αντικείμενο απόλαυσης;


Και τι άλλο μπορεί να είναι πιο απελπισμένα γόνιμο από την συνειδητοποίηση του ανέφικτου αυτής της επιστροφής.;


«Στον έρωτα –γράφει ο Walter Benjamin- οι πιο πολλοί ψάχνουν να βρούνε μιαν αιώνια πατρίδα. Άλλοι ελάχιστοι όμως, το αιώνιο ταξίδι. Τούτοι οι τελευταίοι είναι οι μελαγχολικοί, που πρέπει ν αποφεύγουν την επαφή με τη μάνα γη. Αυτόν που θα τους απομακρύνει απ¨ τον καημό της μάνας πατρίδας, αυτόν γυρεύουν.»


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο χρόνος σβουριζει προς πάσα κατεύθυνση

 Έχετε  παρατηρήσει  το  ποσο    εύκολα     και  ανεξήγητα     χάνονται  -  λές  και τα κατάπιε  η θάλασσα  -   ζητήματα  που  μας  απασχόλη...