ενδιαφερουσα βεβαια για οσους μπορουν να σκεφτουν,εστω και λιγάκι..
(την δική μου αποψη την εχω πει σε σχετική συζητηση στο Μανιτάρι του Βουνου : Θρησκειολογια...
(αλλά η θρησκειολογια ως επιστημη μπορει να διδαχτει Μονο σε μαθητες ταξεων του Γυμνασιου ή Λυκειου..σ'αυτό το επιπεδο αντιστοιχεί..)
(και εκει μπορει βεβαια να μπει σαν μαθημα γενικής παιδειας , αλλά και κατευθυνσης)
- Οπως και τα μαθηματα δεν μπορει να εχουν σχεση με την κατηχηση ή την Πίστη
ετσι και η απαλλαγή απο αυτά ΔΕΝ πρεπει να εχει σχεση με την(διαφορετική) πίστη ή την αθεία ...
- Εξαλλου
Γιατί ενας αθεος να μην ενδιαφερεται και να μάθει για την (τις)Θρησκεια;(-ες)
Προσωπικά
δεν θαθελα το παιδι μου να μην διδαχτει στοιχεια θρησκειών η θρησκειολογιας (αν αυτό δεν ηταν μαθημα κατηχησης βεβαια )
Εξαλλου οι θρησκειες ειναι η Ριζα της φιλοσοφικής αλλά και της κοινωνιολογικής σκεψης)
3 σχόλια:
ασφαλώς θα ενδιέφερε έναν (ήπιο) άθεο να μελετήσουν τα παιδιά του τις θρησκείες, όπως, φαντάζομαι, κι έναν (μορφωμένο) χριστιανό να μελετήσουν τα παιδιά του το διαφωτισμό ή την αρχαία φιλοσοφία κ μυθολογία.
επειδή το ζήτημα είναι αν κάποιος που δεν χρησιμοποιεί ένα δημόσιο αγαθό είναι υποχρεωμένος να πληρώνει γι' αυτό και επειδή είναι σίγουρο ότι όπως οι άθεοι/αγνωστικιστές δε θέλουν να διδάσκονται τα παιδιά τους κατηχητικό μάθημα ούτε να πληρώνουν γι' αυτό, έτσι και οι χριστιανοί δεν επιθυμούν να πληρώνουν π.χ. για δημόσια κρεματόρια ή για τις εκτρώσεις στα κρατικά νοσοκομεία, νομίζω ότι υπάρχουν 4 πιθανότητες.
1-2. επικρατεί η άποψη της μίας ή της άλλης πλευράς. δηλ. η Α πλευρά πετυχαίνει να μην πληρώνει για κάτι που δεν θέλει και ταυτόχρονα υποχρεώνεται η Β πλευρά να πληρώνει για κάτι που δεν θέλει/δεν χρησιμοποιεί.
3. ούτε η Α ούτε η Β πλευρά πληρώνουν για πράγματα τα οποία δεν θέλουν/δεν χρησιμοποιούν, κι έτσι αυτά περιορίζονται στον ιδιωτικό τομέα.
4. και η Α και η Β πλευρά πληρώνουν τόσο για όσα θέλουν/χρησιμοποιούν, όσο και για όσα δεν θέλουν/δεν χρησιμοποιούν.
δεν πιστεύω ότι υπάρχει πειστικό επιχείρημα για όλους υπέρ της μιας ή της άλλης άποψης. εμένα μου φαίνεται σωστή η 4η άποψη, συμπληρωμένη. δηλαδή, όπως οι χριστιανοί/μουσουλμάνοι κλπ πληρώνουν για εκτρώσεις άλλων σε κρατικά νοσοκομεία ή -σύντομα-για αποτεφρώσεις άλλων νεκρών στα κρατικά κρεματόρια, έτσι και οι άθεοι/αγνωστικιστές πρέπει να πληρώνουν για τη διδασκαλία του (κατηχητικού ορθόδοξου) θρησκευτικού μαθήματος, αλλά, επιπλέον, πρέπει να υπάρξει και μάθημα θρησκειολογίας (το οοποίο θα πληρώνουν όλοι με τους φόρους τους) στις τάξεις του λυκείου ή και της τάξης στην οποία κάποιος είναι 15ετών και άνω. υποστηρίζω, δηλαδή, ότι εφόσον κάποιος θέλει να διδάσκεται κάτι (και όσοι το απαιτούν είναι πολλοί), οι λοιποί θα πρέπει να το αποδέχονται και αντίστροφα.
αν επικρατήσει η άποψη "δε θέλω να διδάσκεται το παιδί μου κατηχητικό μάθημα" τότε θα δημιουργηθεί και η αντίθετη άποψη: "δε θέλω το παιδί μου να διδάσκεται τη μυθολογία (χριστιανοί/μονοθεϊστές) ή την ελληνική ιστορία (μετανάστες) κοκ". δηλαδή θα υπάρχει η ελευθερία των γκέτο.
Γιαννη μπερδευτηκα ..
Ωστοσο εκεινα που ελεγες για τα Γκετο και συγχρουση Δημοκρατιας και Ιδεολογιας Ανθρωινωνδικαιωματων στην Καλύβα μου προξενουν ενδιαφερον και σκεψεις ..Αν θελεις στειλε μου τα και εδώ ..
Εχω κι εγώ καποιες σκεψεις επι αυτου
και οχι μονο για το μαθημα των Θρησκευτικών αλλ΄γενικώτερα για τις τασεις στην (πρωτοβαθμια και κυριως Δευτεροβαθμια παιδεια )
νοσφεράτε,
όταν καθένας περιχαρακώνεται στην αλήθεια του και δε θέλει να "μιαίνεται" από την επαφή με την αλήθεια των άλλων, τα ανθρώπινα δικαιώματα χρησιμεύουν, πρακτικά σήμερα, για τέτοια περιχαράκωση. κάτι σαν το πολιτικά ορθό.
ο ένας προσβάλλεται από το ότι ο άλλος διεκδικεί τη δημόσια έκφραση (χρηματοδοτούμενη ή μη) των απόψεών του και ζητά, στο όνομα των α.δ. του, να μην "τον ενοχλούν" με τις άλλες απόψεις ή πρακτικές.
όπως στις ηπα σε περιοχές των wasp οι μαύροι φαίνονται ως τέρατα ενώ στις περιοχές των μαύρων οι λευκοί δεν νοιώθουν και τόσο ασφαλείς, κάτι αντίστοιχο, στο χώρο της ιδεολογίας, νομίζω γίνεται και μέσω της σύγκρουσης α.δ. και δημοκρατίας: όταν ο καθένας προσβάλλεται και λέει "όχι στο όνομά μου, όχι με τους φόρους μου" για το τάδε ή το δείνα ζήτημα, τότε ουσιαστικά επιβάλλεται ένας διαχωρισμός. αν δε θέλει κάποιος να έχει την παραμικρή σχέση με τις μεταφυσικές ή ιδεολογικές απόψεις άλλων, τότε ένα-ένα αυτά που σήμερα θεωρούνται δημόσια, αύριο επιτρέπονται μόνο κατ' ιδίαν, σε κλειστούς κύκλους "μην προσβληθεί κανείς".
προσωπικά πιστεύω ότι δεν μπορεί σήμερα να υπάρξει δημοκρατία δίχως α.δ., αφού ο νεωτερικός πολίτης εξαρχής έπρεπε να προστατευτεί από το κράτος. πού, σε ποιο βαθμό, θα ισορροπήσει η ζυγαριά α.δ.-θέληση της πλειοψηφίας όμως είναι δύσκολο να βρεθεί και ακόμη πιο δύσκολο να γίνει ομόφωνα αποδεκτό.
ο παπουλης δεν κατάλαβε τι εννοώ στην καλύβα. προφανώς εννοεί ότι θέλω να υποχρεώνεται ο γιος του να παρακολουθεί τα κατηχητικά θρησκευτικά επειδή φοβάμαι μήπως έτσι διασαλευτεί η τοπική παράδοση ή επειδή η κοινωνία θα διασπαστεί. όμως αυτός και οι ομοϊδεάτες του είναι που θα έπρεπε να φοβούνται κάτι τέτοιο, τη διάσπαση και εν τέλει την ιδιώτευση, και δεν κατανοεί ότι πέρα από τον βραχυπρόθεσμο στόχο του (απαλλαγή) όταν οι θεωρητικές προϋποθέσεις που τον δικαιώνουν να ζητά απαλλαγή γίνουν ιδεολογικό στήριγμα των αντιπάλων του (των χριστιανών ή άλλων), τότε θα χτυπάν τα δικά του αυτονόητα με τα δικά του όπλα - στο όνομα της συνειδησιακής ελευθερίας. αν αυτό δεν τον πειράζει, πολύ ωραία. αν όμως το θεωρεί αφελές ως πιθανότητα ή ότι "όταν έρθει η ώρα θα το αντιμετωπίσουμε", τότε δεν είναι σωστή αντιμετώπιση - ειδικά το δεύτερο. εγώ προσπαθώ να δείξω απλώς ότι όταν κανείς ζητά κάτι δεν σκέφτεται τις ανεγξέλεγκτες συνέπειες. όχι αν κακώς ή καλώς το ζητάει τώρα.
Δημοσίευση σχολίου