η ζωή είναι αυτό που μας συμβαίνει ενώ κάνουμε άλλα σχέδια
Προσπάθησα - μέσω των βιβλίων και της γραφής να οικοδομησω ένα δικό μου σπιτάκι ,το σπιτάκι των λέξεων... όμως είναι τόσο ετοιμόρροπο ..........
Αχ! Δεν σε κάνει ευτυχισμένο η γνώση
Προσωρινά σου ανοίγει ένα παράθυρο και όταν ετοιμάζεσαι να βγεις ανακαλύπτεις ότι ανοίγονται χιλιάδες άλλα.
Στέκεις λοιπόν ανήμπορος στο κατώφλι και αναρωτιεσαι : " προς τα πού να πετάξω ; ". Το είχα δει στον καθρέφτη ενός κουρείου στα παιδικά μου χρόνια : Την επανάληψη
Ένας καθρέφτης μπροστά και ένας πίσω σου .Και αυτό να πολλαπλασιάζεται επ ' άπειρον. Προσπαθώντας να πιάσω την Στιγμή έχασα την ροή του Χρόνου
Γιατί ο χρόνος είναι σαν το νερό : δεν πιάνεται με τα δάκτυλα.
Στον εαυτό ,το μόνο που παραμένει ίδιο είναι το βλέμμα με τον οποίο κοιτάζουμε τα πράγματα .Ακόμα και τον ίδιο τον εαυτό
Πολλές φορές όταν σκάβω απεγνωσμένα μέσα μου συναντώ αδιαπέραστα πετρώματα. Άλλες φορές οι μνήμες αναβλύζουν σαν συντριβάνια.
Είναι οδυνηρό να είσαι έκθετος .Όμως τι χρειαζόμαστε,για χρόνια και χρόνια ήμουνα αόρατος. Ο Εαυτός μου είναι γεωλογικά στρώματα ,ασύμβατα μεταξύ τους ..
Ο εαυτός είναι θρύμματα...
Πέτρος Θ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου