πηγη:
http://perastikos.blogspot.com/2010/05/blog-post_06.html
λεει :
''Είχα γράψει
πρόσφατα αυτά,
αλλά υπάρχει και μια άλλη πλευρά των πραγμάτων που αξίζει να αναφέρεται
επίσης για να μη μένει μόνο η βρωμιά.
.
Αυτές τις ημέρες πρόκειται να εγχειριστεί
μια φίλη μου. Την εγχείρηση θα κάνει καθηγητής. Ως είθισται, συγγενικό
πρόσωπο πήγε για να συνεννοηθεί για τα περί φακελακίου. Ο άνθρωπος δεν
δέχτηκε και κατέστησε σαφή την άρνησή του σε επανειλημμένες νύξεις
«Καταλάβετε ότι αντλώ ικανοποίηση από αυτό που κάνω» ήταν η τελική του
απάντηση. Τελικά, ο έντιμος άνθρωπος θα είναι πάντα έντιμος και ο
ανέντιμος θα βρίσκει πάντα δικαιολογίες και θα εκλογικεύει την
ανεντιμότητά του.
.
Πήγα σήμερα να δώσω αίμα στο νοσοκομείο για τη φίλη μου. Ομολογώ
ότι ήμουν κάπως αρνητικά προκατειλημμένος. Το γκρι κτήριο του δημόσιου
νοσοκομείου δεν άλλαξε τις προσδοκίες μου. Και όμως, ίσως να ήμουν
τυχερός, αλλά συνάντησα ανθρώπους που ήταν χαμογελαστοί, πρόθυμοι,
ευσυνείδητοι. Προέκυψε ένα θέμα όταν ανέφερα ότι ήμουν στην Αγγλία στις
αρχές της δεκαετίας του ’90. «Λυπάμαι, αλλά δεν μπορείτε να δώσετε αίμα
λόγω της νόσου των τρελών αγελάδων, εκτός αν ήσασταν χορτοφάγος» μου
είπαν δείχνοντάς μου μια κιτρινισμένη, τοιχοκολλημένη ανακοίνωση που
είχε εκδοθεί από το υπουργείο το 2004, όπως μου δήλωσαν.
.
Πήγα να απελπιστώ, μάταια τους έλεγα ότι ήμουν υγιέστατος και
ότι είχα δώσει αρκετές φορές αίμα, για τελευταία φορά πριν από 2-3
χρόνια. Τελικά, έκανα κάτι κόλπα ζόρικα που ξέρουν στην Ινδία (μάλλον οι
άνθρωποι ήταν καλοί), ένα χαμόγελο, ένας αστεϊσμός, ένα τηλέφωνο στον
διευθυντή του τμήματος αιμοδοσίας και τελικά το αίμα μου έγινε δεκτό.
Ελπίζω να μην πάρω κανέναν ανθρωπάκο στο λαιμό μου και να μη γίνει
σπόγγος ο εγκέφαλός μου. Τώρα που το σκέφτομαι, πέρασα καλά (συνετέλεσαν
και οι ωραίες και πρόσχαρες νοσοκόμες).
.
Εδώ και εκεί
υπάρχουν μερικοί άνθρωποι, είναι η τελευταία ελπίδα αυτής της χώρας, ή
θα γίνουν η μαγιά που θα φουσκώσει το ψωμί ή … Δεν ξέρω αν είναι
αρκετοί.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου