Η βαρεμάρα έχει σχέση και με την διασκέδαση .
Η βιασύνη για διασκεδάσεις ,η απαίτηση για ικανοποίηση και η έλλειψη της διαπλέκονται αξεδιάλυτα.
Όσο περισσότερο η ατομική ζωή γίνεται το επίκεντρο του ενδιαφέροντος τόσο μεγαλύτερη είναι η επιμονή να βρεθεί νόημα στις κοινοτοπίες της καθημερινότητας.
Γιατί ο άνθρωπος ,περίπου δυο αιώνες πριν, άρχισε να βλέπει τον εαυτό του ως ιδιαίτερο ον το οποίο πρέπει να πραγματώσει τον εαυτό του ,οπότε είναι λογικό η καθημερινή του ζωή να του φαίνεται τώρα πια σαν φυλακή.
Η βαρεμάρα δεν συνδέεται με τις πραγματικές ανάγκες αλλά με την επιθυμία. Και αυτή η επιθυμία είναι μια επιθυμία για αισθητηριακά ερεθίσματα. Τα ερεθίσματα είναι το μόνο πράγμα που έχει ενδιαφέρον »
Ότι η ζωή σε μεγάλο βαθμό είναι βαρετή, αποδεικνύεται από τη μεγάλη έμφαση που δίνουμε στη καινοτομία. Σήμερα δίνουμε μεγαλύτερη έμφαση στο κατά πόσο κάτι είναι «ενδιαφέρον» από το αν έχει οποιαδήποτε «αξία».
Το να εξετάζουμε κάτι αποκλειστικά από την άποψη του κατά πόσο έχει «ενδιαφέρον» ή όχι, σημαίνει ότι το εξετάζουμε υπό μία καθαρά αισθητική οπτική γωνία
Ετσι ,σήμερα, βασικό προϊόν των ΜΜΕ είναι η ενδιαφέρουσα πληροφορία
Γεγονότα αδιάφορο πόσο ασήμαντα μπορεί να είναι, περικυκλώνονται από κάμερες και μικρόφωνα και μπορεί διογκωθούν σε απίστευτο βαθμό.
Όλα είναι δυνάμει ορατά- τίποτα δεν κρύβεται. Ο κόσμος όμως γίνεται βαρετός όταν τα πάντα είναι διαφανή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου