Αυτό το μέσα το Βαθύ που πνίγεται στη Λήθη
και που οι Αλήτες σκέπασαν μ’ αυτά τα Νέα Ήθη
που σαν πουλί φτεροκοπά μέσα από τα στήθια
Η Ηδονή κι ο Πόνος μας ,που λέγεται Α-λήθεια……
Που ώρες μοιάζει φάρμακο και άλλοτε φαρμάκι
κι άλλοτε Ξίδι φθονερό και άλλοτε φιλάκι
Αυτό το Ψάρι μέσα μας που σπαρταρά σα Χέλι
- Κι άλλοτε μας σφυροκοπά κι άλλοτε είναι μέλι
Αυτό που δίνει απόλαυση , μα δίνει και περίσσεια
που πλημμυρίζει την καρδιά και μας χτυπά στα Ίσια
Αυτό το Ανυπόφορο το μέσα Αγαλματάκι
Ειναι καλή μου το μικρό , χρυσό μας πραγματάκι
Αυτό μας δίνει τη Ζωή αυτό κιο Θάνατος μας
Τον Τρόμο , την Ανάσα μας… Αυτός είναι ο Βιος μας
Κι αν κάπου δεν αντέχεται , άσε το να περάσει
Την άλλη μέρα ήρεμο ,(που ) θα ‘χει ξεδιψάσει.............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου