Στην εποχή μας η αιώνια επανάληψη συνυπάρχει μαζί με την αίσθηση ενός χρόνου που δεν θυμάται παρελθόν ούτε προβλέπει το μέλλον που ανακυκλώνεται σε ένα αιώνιο παρόν.
Σήμερα «η ίδια η μνήμη λειτουργεί σαν μια βιντεοταινία, που είναι πάντα έτοιμη να σβηστεί για να καταγράψει νέες εικόνες'' κάτι που ανακαλύπτεται και ως μόδα τελευταία στον αμερικανικό κινηματογράφο, μια μόδα πού εκθειάζει τις χαρές της λησμονιάς :Στη ταινία Memento o ήρωας φαίνεται να πάσχει από μια σπάνια ψυχική ασθένεια :την απώλεια πρόσφατης μνήμης. Θυμάται τα πάντα μέχρι τη δολοφονία της γυναίκας του. Από κει και πέρα, διατηρεί μνήμες μόνο λίγων λεπτών. Καθημερινά ξεχνά τα πρόσωπα και τα πράγματα πού του συμβαίνουν και τα ξαναθυμάται με «βοηθητικές μνήμες ‘’» υπομνήματα, με ξέθωρες φωτογραφίες και τατουάζ στο σώμα του (που απομένει ως η μόνη βεβαιότητα), ως ντοκουμέντα της προσωπικής του ζωής .Έτσι ο διάσπαρτος, ξέχειλος χρόνος της πραγματικής ζωής του ανασυγκροτείται διαρκώς.
Στην ταινία « 50 First Dates » η ηρωίδα υποφέρει από μια διαταραχή πού την κάνει να μη μπορεί να συγκρατήσει τίποτα στην βραχυπρόθεσμη μνήμη της:Ξεκινά κάθε πρωί χωρίς αναμνήσεις των προηγούμενων ημερών. γοητεύει έναν κυνηγό του ωραίου φύλου, σε σημείο του να αφιερώνει τη ζωή του στο να την κατακτά κάθε μέρα από την αρχή επ αόριστον Καταλήγουν σε ένα καράβι πού πλέει στην ηλιόλουστη θάλασσα να ξεχνούν και να υπενθυμίζουν χαρούμενοι την αγάπη τους ο ένας στον άλλον , κάθε μέρα πού ξημερώνει. Σε μια άλλη ταινία «η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού» δύο εραστές αποφασίζουν να διαγράψουν από το μυαλό τους ο ένας τον άλλο έπειτα από έναν οδυνηρό χωρισμό. Ετσι ένα ζευγάρι πού τα έχει περάσει όλα- τους καυγάδες ,την πλήξη, τον χωρισμό- στρέφεται ο ένας στον άλλο με νέο ενθουσιασμό και με την ελπίδα ότι το νέο αυτό πρόσωπο θα εκπληρώσει όνειρα και προσδοκίες
Στις ταινίες αυτές είναι χαρακτηριστική η επιδίωξη της« επαναληπτικής» ανανέωσης. Μετά την αρχική ευφορία, υπάρχει ένα ασφυκτικό αίσθημα Déjà vu στην πλοκή τους καθώς όλα ανακυκλώνονται ξανά και ξανά. σαν ένα αδιάκοπο καθρέπτισμα του Νάρκισσου στο νερό της λίμνης Σε αυτές τις ταινίες μπορούνε να διακρίνουμε την συνέχιση και γενίκευση μιας τάσης πού ο Κριστοφερ Λας διέκρινε στην Αμερικανική κοινωνία« Το κυρίαρχο πάθος είναι να ζεις τη στιγμή ,να ζεις για τον εαυτό σου όχι για τους προγόνους ή τους απογόνους σου».
Δημοσιευτηκε(σε μεγαλυτερη εκταση και με τιτλο : Η απατηλή Υπόσχεση της Αγάπης) στο περιοδικό ΕΝΕΚΕΝ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ 20Ο7
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου