Αναγνώστες

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

Για την παγκοσμιοποιηση και την ΄''εθνική Υπερηφανεια''

«Υπήρχε κάποτε – λέει ο Raymond Williams -’’ ένας Εγγλέζος πού εργαζόταν στο Γραφείο του Λονδίνου ενός πολυεθνικού οργανισμού πού είχε την έδρα του στα Ηνωμένα.Έθνη. που οδηγούσε κατά την επιστροφή του στο σπίτι ένα γιαπωνέζικο αμάξι. Η σύζυγος του, η οποία εργαζόταν σε μια επιχείρηση πού εισήγαγε Γερμανικό εξοπλισμό κουζίνας, ήταν ήδη στο σπίτι. Το μικρό της Ιταλικό αυτοκίνητο ήταν συχνά ταχύτερο στην κυκλοφοριακή κίνηση. Μετά από ένα γεύμα πού περιελάμβανε αρνάκι Νέας Ζηλανδίας , Καλιφορνέζικα καρότα, Μεξικάνικο μέλι, Γαλλικό τυρί και Ισπανικό κρασί, κάθονταν να παρακολουθήσουν ένα πρόγραμμα στην τηλεοπτική συσκευή τους , πού είχε παραχθεί στην Φινλανδία. Το πρόγραμμα ήταν μια αναδρομική εορταστική παρουσίαση του πολέμου για την ’ επανακαταληψη των νησιών του Φώκλαντ. Καθώς το παρακολουθούσαν αισθάνονταν θερμοί πατριώτες, και πολύ περήφανοι πού ήσαν Άγγλοι. »

Δεν υπάρχουν σχόλια: