περι ταυτοτητων και αναγνωρισης στις παραδοσιαακές κοινωνιες

TΩΡΑ Ποντε
ΛΕΩ
β) “Στη παραδοσιακή κοινωνία οι άνθρωποι δεν έκαναν λόγο για «ταυτότητα» και «αναγνώριση» όχι γατί δεν διέθεταν αυτό που αποκαλούμε τώρα ταυτότητες, αλλά γιατί εδραζόταν σε κοινωνικές κατηγορίες που ο καθένας εκλάμβανε ως δεδομένες”.
ΛΕΣ
Φυσικά υπήρχαν ταυτότητες και κοινωνικές τοποθετήσεις.
Στις περιοχές που βρέθηκαν υπό μουσουλμανική κυριαρχία, οι χριστιανοί και οι εβραίοι ήταν πολίτες δεύτερης (και τρίτης) κατηγορίας φορτωμένοι με δύο ειδικούς φόρους, υποχρεωμένοι να φορούν ειδικά ενδύματα για να ξεχωρίζουν, σαφείς κανόνες συμπεριφοράς ……


ε αυτό λεω κι εγώ …

Οχι οτι δεν ειχαν ταυτοτητες



αλλα οτι ”ΔΕΝ έκαναν λόγο για «ταυτότητα» και «αναγνώριση»
φυσικά και ειχαν περιχαρακωμενες στον Χωρο ενδυματα χειρονομιες , φορολογια…….
Ταυτοτητες Ιεραρχικά δομημενες
(οχι μονο θρησκευτικά , αλλά και Τοπικά ,φυλου . ακόμα και Επαγγγελματικά )

και αυτό Δεν ισχυε μόνο στην Οθωμανική αυτοκρατορια αλλα και σε ολη την Χριστιανική προνεωτερική ευρώπη (αλλου πιο λίγο αλλου πιο πολύ αναλογα με την περιοδο)

Ενώ τωρα στην Νεωτερικότητα Δεν Ισχυει ..η Σαφής ”σχεδόν
Φυσική ”περιχαρακωση ” των κοινωνικών ταυτοτητων .

Και γι αυτό αρχιζει η διαρκής διερωτηση ”Ποιος είμαι” (απο ατομα και ομαδες)

και η Διεκδικηση ”αναγνωρισης” πολλών φωνών και ταυτοτητων :” Εθνοτικές ταυτοτητες , φυλετικές , σεξουαλικές και αλλες

Σχόλιο από Νοσφεράτος Νοέμβριος 19, 2007
http://pontosandaristera.wordpress.com/2007/11/13/5-11-2007/σχ 150