Μα φυσικά οι Ναυτικοί γελάνε και γλεντάνε Και χαίρονται χαρούμενα κι’ όλοι μεθοκοπάνε Το δύστυχο καράβι τους τρεκλίζει μεθυσμένο Σε λίγο από τον ύφαλο θα είναι τσακισμένο

Στον ύφαλο όταν κοντά σιμώνει ένα καράβι
Τις νύχτες που τα κύματα φουσκώνουν σαν τον Άδη,
Του Ποσειδώνα , τρίαινα κινεί την τρικυμία
Κι η Άβυσσος λυσσομανά, στα βάθη της τα κρύα

Όταν στον μαύρο ουρανό αστροφεγγίζει η Πούλια
Τις νύχτες , σ εναν ύφαλο κοντά τα ψαροπούλια,
Σιωπηλά κουρνιάζουνε και κάτι περιμένουν
Και μια θυσία ανθρώπινη ,να γίνει ,αναμένουν…

Μα φυσικά οι Ναυτικοί γελάνε και γλεντάνε
Και χαίρονται χαρούμενα κι’ όλοι μεθοκοπάνε
Το δύστυχο καράβι τους τρεκλίζει μεθυσμένο
Σε λίγο από τον ύφαλο θα είναι τσακισμένο