Οι αντιπαραθέσεις στο fb μου δίνουν την (ψευδή) αίσθηση ότι συνεχίζουμε με τα πηγαδάκια όπως το '74, ' 75 . Όμως τότε υπήρχε η ελπίδα ότι κάτι θα μπορούσε να αλλάξει στην Ελληνική κοινωνία .Υπήρχαν τα σώματα,
υπήρχε ο Άλλος χειροπιαστά
Στα πηγαδάκια υπήρχαμε, σώμα με σώμα, συγκεκριμένοι άνθρωποι , πρόσωπα . Τώρα εδώ στο f δεν είμαστε παρά Άυλες σκιές. Και οι αντιπαραθέσεις γίνονται σκιαμαχίες ...(Αυτό που θέλω να πω είναι τότε υπήρχε ο Άλλος ως σκληρό υλικό ως Αντίσταση σ αυτό που εμείς ειμαστε.Νιωθαμε ότι μπορούσαμε να παλέψουμε ώστε να αλλάξουμε τη κοινωνία κι αυτό που λέω πάλη ενείχε κάτι το χειροπιαστό , υλικό, σωματικό.Τώρα είναι σαν να παλεύεις με τον Αόρατο άνθρωπο : χτυπιέσαι μόνος σου στον αέρα.. Κι αυτό σου αφήνει μια αίσθησή Ματαίωσης και Ματαιοπονίας. Επιπλέον δεν αλλάζει και τίποτε ή τουλάχιστον έτσι νιώθουμε.. Είναι σα να μαστιγώνεις τη Θάλασσα όπως λένε ότι έκανε ο Ξέρξης)
… εκείνο που μου φαίνεται άκρως τρομαχτικό είναι η ιδιά η Επικράτεια της Γνώμης της Κοινής Γνώμης. Η Γνώμη δεν είναι γνώση είναι εάν Ρευστό κυμαινόμενο σμήνος που μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση ανά Πασά στιγμή , χωρίς νόημα , Ρηχή και Ανόητη εύπλαστη στα χεριά των Ινφλουενσερ ..Και αυτό ανοίγει δρόμους για Ολοκληρωτισμούς ακόμα Αφάνταστους. Το περιεχόμενο της Επικράτειας της Γνώμης δεν είναι τόσο σημαντικό ούτε καν το Αριστερό η Δεξιό της Πρόσημο Σημαντικό είναι η Ρευστή δομή της η Αεριώδης μάλλον Δομή της .)
Π.Θ
6 σχόλια:
Ο θειος
Ρε συ Νοσφυ, που τα καταχωνιασες εκεινα τα προσφατα 18 αριστουργηματα και δεν τα βρισκω;
Τι στο διαολο γινεται με εσενα, πρωτα τα'χασες και μετα τα εξαφανησες;;;
https://nosferatos.blogspot.com/2021/02/blog-post_99.html?showComment=1613063433424#c4600724735505526314
εδω απο κατω αναποδα
Γ. Β. Ριτζούλης: Πανδημία, «κοινωνίες της διακινδύνευσης» (Ούλριχ Μπεκ) και πολιτικές αυταπάτες
https://aftercrisisblog.blogspot.com/2020/05/blog-post_24.html
Επίσης:
Matilda Amundsen-Bergström: Εγκράτεια - Μια αρετή που υπερβαίνει τα όρια
https://aftercrisisblog.blogspot.com/2020/08/blog-post_29.html
Albrecht von Lucke και Παντελής Μπουκάλας: Από τη μια κρίση στην επόμενη
https://aftercrisisblog.blogspot.com/2020/07/blog-post.html
Albrecht von Lucke: Το δίλημμα της καταναλωτικής κοινωνίας στην εποχή της πανδημίας: Στροφή προς το ολιγαρκέστερο;
https://aftercrisisblog.blogspot.com/2020/08/blog-post_16.html
Andreas Reckwitz: Η πανδημία θα επιταχύνει την αλλαγή πολιτικού παραδείγματος που ξεκίνησε το 2010
https://aftercrisisblog.blogspot.com/2020/04/2010.html
Ένα κλασικό μικρό δοκίμιο για το πώς δημιουργείται η πολιτική ισχύς στη δημόσια σφαίρα (και τι γίνεται μετά, αλλού):
Jürgen Habermas: Πολιτική ισχύς, εξουσία και επικοινωνία σύμφωνα με την Χάννα Άρεντ - Μια κριτική διερεύνηση (σε 2 μέρη)
https://aftercrisisblog.blogspot.com/2019/07/blog-post.html
Δες, αν θέλεις, και ένα σχόλιό μου σε άρθρο της Εφσυν για τον νέο βόθρο που έσπασε και κυλάνε τα αποχωρήματα στους δρόμους:
https://www.efsyn.gr/node/280970#comment-5264468555
& στο twitτer:
https://twitter.com/Aftercrisis
λαικ
Σε όποια εποχή, όμως, είναι σημαντικό και ευεργετικό να μένουν οι λέξεις για όλους αυτούς που για διάφορους λόγους δεν τις έχουν ανακαλύψει ακόμη. Μια λέξη ακόμη και σε μια χαρτοπετσέτα μπορεί να αλλάξει πολλά μέσα μας. Σίγουρα, υπάρχει αυτή η αίσθηση της ματαιότητας. Με αυτήν παλεύουμε ουσιαστικά.
Δημοσίευση σχολίου