Ενώ το βέλος του χρόνου της φυσικής δείχνει πάντα μπροστά, το βέλος του εσωτερικού μας χρόνου στρέφεται προς τα πίσω..
Το παρόν ως στιγμή αποτελείται από παρελθόν και μέλλον.
Κάθε παρόν εμπεριέχει παρελθούσα στιγμή και προσδοκία επόμενης.
Το παρόν διαρκώς παρέρχεται .
Ο εαυτός μας είναι το κατάλοιπο - κατακάθι των στιγμών που παρήλθαν.
.Ενώ στον χρόνο της φυσικής το παρελθόν δεν υφίσταται , στον υπαρξιακό χρόνο μόνο το παρελθόν υφίσταται .
Δεν είμαστε φτιαγμένοι για να αντέχουμε το Μηδέν γι’ αυτό και αναπολούμε, αναπλάθουμε και νοσταλγούμε διαρκώς το παρελθόν.
Όμως χωρίς την διαρκή Μηδένιση το Είναι δεν θα υπήρχε ως Γίγνεσθαι : θα ήταν ένα Είναι συμπαγές και Πυκνό ως Μαύρη τρύπα , πλήρες βαρύτητας και άνευ Χρόνου
.Ο Χρόνος είναι αυτή η Διαρκής και ακατάπαυστη Εκ - μηδένιση του είναι και η μετατροπή του σε παρελθόν και ο Εαυτός αλλά και η Ιστορία είναι η διαρκής ανάπλαση του Εκ - Μηδενισμένου χρόνου .
Σαν το μαλλί της γριάς, με μια τρύπα στο κέντρο, ο χρόνος της Ύπαρξης περιστρέφεται γύρω από το μηδέν
Π. θεοδ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου