Γιωργος Αυγερης:ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Αυτό που γίνεται με τον ορυμαγδό των οικονομικών πληροφοριών και αναλύσεων είναι απελπιστικό. Χιλιάδες επί χιλιάδων σελίδες προσπαθούν να εντάξουν την συλλογική απορία για το που χάθηκε η ευημερία του κόσμου, σε κοινοποιήσεις για την διακύμανση της σχέσης του χρυσού με το δολάριο και τι σημαίνει αυτό για τις πιθανότητες επανεκκίνησης της οικονομικής παραγωγικότητας ώστε να προκύψει μια νέα άνθιση της κερδοφορίας, από όπου βρε παιδί μου, θα τσιμπήσουμε ξανά κάτι, άρα ας συνταχθούμε ολόθερμα με τις προσπάθειες των οικονομολόγων να επεξεργαστούν τα προβλήματα της κρίσης, ώστε βρίσκοντας επιτέλους αν φταίει η υπερβολική ανταλλαγή swaps μεταξύ της Goldman Sachs και της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας, να λύσουμε επιτέλους τον Γόρδιο Δεσμό της Οικονομίας και να προχωρήσουμε στις απαραίτητες διορθώσεις που θα μας ανοίξουν τον ορίζοντα του μέλλοντος, γιατί και μ’ αυτή τη στενωπό που βρεθήκαμε παραέγινε το πράμα.

Μάλιστα. Και έχουν πέσει όλοι με τα μούτρα να μάθουν οικονομικά, έχουν παρατήσει τις μόλις πιό πρόσφατες ασχολίες τους γιατί δεν είναι πιά αρκετά ικανοποιητικές αφού τώρα βρήκαμε επιτέλους το μάγμα, την λυδία λίθο της ζωής και μ’ αυτήν να ασχοληθούμε. Λοιπόν, εγώ λέω ότι έχουμε πέσει στην μεγαλύτερη λούμπα που μας έχουνε στήσει ποτέ.

Εκεί βρίσκεται και η πραγματική προσβολή της περίφημης ρήσης του Πάγκαλου, «μαζί τα φάγαμε», αλλά δεν το συνειδητοποιούμε γιατι εστιάζουμε στο προφανές, ότι φυσικά ρε χοντρέ, δεν ήμασταν μαζί στην Μεγάλη Βρετανία όταν μασούλαγες φουαγκρά, γιατί εμείς ξέρουμε ότι τη γαζώναμε με κονσέρβα Ζβάν, είμαστε απόλυτα συνειδητοποιημένοι σ’ αυτό. Αυτή είναι όμως η πολιτική μας συνείδηση; Για να το δουμε καλύτερα. Μήπως τάχατες ο Πάγκαλος αυτό που μας έλεγε ήταν, «τι διαμαρτύρεστε ρε σκερβελέδες, δεν ξέρετε ότι τα χρήματα κάποτε σώνονται, έτσι γίνεται με όλα τα πράματα στη ζωή, δεν σας καταλαβαίνω που είστε τόσο κακεντρεχείς και μου/μας την πέφτετε ημών των πολιτικών». Μοιάζει να έχει ένα δίκηο σ’ αυτό ο Πάγκαλος, εξ ού και η υποσυνείδητη ενοχή που διατρέχει τους πολίτες και διστάζουν να ξεσηκωθούν.  

Και η προσοχή μας ξεφεύγει έτσι από το ουσιώδες, από το πραγματικό σκάνδαλο διότι αποσιωπάται η συνέχεια της πρότασης του Πάγκαλου και απλώς αφήνεται σαν υπονοούμενο που έρχεται να μας το επιβεβαιώσει η πραγματικότητα που ζούμε. «Τι φωνάζετε ρε κερχανετζήδες, καθήστε να μάθετε λίγα οικονομικά να προκόψετε ως ατομικούς επιχειρηματίες που σας καταντήσαμε, ο καθένας με το μπλοκάκι του όμορφα και ωραία στο κυνήγι του ριξίματος του άλλου, που σας είχαμε και σας ταϊζαμε στο δημόσιο να προσφέρετε υπηρεσίες στο κοινωνικό. Μάθετε ρε τι είναι SDS, Swaps, Spreads, πως ανεβοκατεβαίνουν κάθε μέρα και μου χαλάνε τη χώνεψη, και μετά ελάτε να μου πείτε τι τραβάμε εμείς οι πολιτικοί και οι άνκορμεν να σας τα βάλουμε στη γκλάβα και να καταλάβετε τι θα πεί ζόρι».

Μα, από όσο μπορώ ακόμα να δώ, ο μόνος που παίζει στα δάχτυλα τα SDS είναι ο Καψής, τυχαία τον λοιδορούσε ως βλάκα ο Μητσικώστας στην σάτιρά του;

Λοιπόν, δεν είμαστε βλάκες γιατί τους πήραμε χαμπάρι τι κουμάσια είναι, ας όψεται όμως η καλή μας η καρδιά και δεν τους έχουμε ξαποστείλει ακόμα στον αγύριστο, μόνο κάτι γαλακτοκομικά τους πετάμε και δυσφορούν και μ’ αυτά γιατί πιτσιλίστηκε η κουστουμιά, όχι για τίποτα άλλο. Απενοχοποίηση τώρα!

Γιωργος Αυγερης

Θεσσαλονικη 13-5-2011