- τι ειν’ η κακία; - είν’ η βλακεία! - σκέτη βλακεία; - όχι ακριβώς. όταν της έπαρσής της τη σημαία ξεδιπλώνει, τότε, η βλακεία, την κακία εμψυχώνει κι η φαντασία, ανυπεράσπιστη και μόνη, απ’ της βλακείας την κακία που δυναμώνει, (ΤΟΥ ΤΑΜΙΣΤΑ)

tamistas says:

06/12/2011 στις 12:36 πμ

- τι ειν’ η κακία;
- είν’ η βλακεία!
- σκέτη βλακεία;
- όχι ακριβώς.
όταν της έπαρσής της τη σημαία ξεδιπλώνει,
τότε, η βλακεία, την κακία εμψυχώνει
κι η φαντασία, ανυπεράσπιστη και μόνη,
απ’ της βλακείας την κακία που δυναμώνει,
ρωτά:
- τι ειν’ η κακία;
αυτό που νιώθω φθονερά να με γραπώνει;
- είναι η βλακεία σε μεγαλεία, μη σ’ αγχώνει,
δε βλέπεις; κόβει το κλαδί μ’ ενα πριόνι.
- μα εγώ ‘μαι πάνω στο κλαδί κι αυτή με σώνει.
- για να μπορεί πιο στοργικά να σε φιμώνει.

(πάνω σε μια ιδέα του νοσφεράτου…)