Αγανακτισμένοι
Η Μάχη των Πλατειών
Σκηνή πρώτη: πλατεία Συντάγματος. Τουρίστες
φωτογραφίζονται αγκαλιά με φόντο τα πανό, τις σκηνές, καθώς και μπροστά
από το «Μνημείο Προδοτών». Την ίδια ώρα, νεαρός επιθεωρεί αν τα σκοινιά
από τα οποία είναι κρεμασμένα τα πορτρέτα των πολιτικών αρχηγών είναι
γερά δεμένα.
Σκηνή δεύτερη: κατάκοιτος, με γάγγραινα στο πόδι, ο Μιλτιάδης έχει μεταφερθεί στο Δικαστήριο κι εκεί, με κατάπληξη κι έσχατη αποκαρδίωση, ακούει την καταδίκη του.
Σκηνή τρίτη: την Τρίτη το βράδυ, στις πυκνές φυλλωσιές του Εθνικού Κήπου, περί τους είκοσι βουλευτές φυγαδεύονται μέσα από το στενό κακοτράχαλο μονοπάτι. Στραμπουλίζοντας αστραγάλους και λερώνοντας κοστούμια επιχειρούν να ξεφύγουν από τους διαδηλωτές, που μερικά μέτρα παραπέρα απαιτούν την κεφαλήν τους επί πίνακι.
Σκηνή τέταρτη: μπροστά από τον Άγνωστο, κομψευάμενη 50αρα με το βαμμένο ξανθό μαλλί, που κρατώντας το καπάκι της κατσαρόλας άδει "να καεί να καεί το μπ....... η Βουλή".
Σκηνή πέμπτη: μπροστά από ΄να παλιό και άδειο οικόπεδο, στη σύγχρονη Αθήνα, ένα πλήθος ανάκατο με παπάδες και Δεσποτάδες συνωστίζεται για να ρίξει μια πέτρα, «τον λίθον του αναθέματος» κατά του Βενιζέλου.
Σκηνή έκτη: στην Κύπρο, άνθρωποι σταλμένοι από τη Διδακτορική Κυβέρνηση των Αθηνών, στήνουν –με σκοπό να τον δολοφονήσουν-ενέδρα στον εθνάρχη Μακάριο, που μόλις καταφέρνει να διαφύγει
Σκηνή έβδομη Καθημερινη: «Στο Άνω Σύνταγμα εκδηλώνεται το πλήθος διονυσιακά, με εκτόνωση του φόβου υπό τη μορφή θυμού και χλεύης κατέναντι στο συμβολικό πύκνωμα του Κοινοβουλίου• οργισμένος εξορκισμός προς ό,τι μας φοβίζει. Κάποτε με συμπεριφορές όχλου (κατά Gustave Le Bon), αλλά συχνότερα υπό τη μορφή του καρναβαλιού (κατά Μπαχτίν), που γελοιοποιεί την ιεραρχία και τις εγκαθιδρυμένες αξίες, και προβάλλει στη θέση τους θαμμένες όψεις ζωής, αδιαμεσολάβητα . Στο Κάτω Σύνταγμα επιχειρείται να δοθεί μορφή και λόγος στην αντίδραση - διαμαρτυρία - ξεσηκωμό.»
Σκηνή όγδοη: χιλιάδες κόσμου στην ομιλία του αντιμνημονιακού Ουρανομήκη Μίκη με την αιώνια διαζευκτική σπινθηρωπία μπροστά στα προπύλαια να τραγουδούν Ελύτη: «ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή…»
Σκηνή ένατη: με σκάφος του Λιμενικού Σώματος φυγαδεύονται οι Έλληνες και ξένοι βουλευτές που μετείχαν χθες το βράδυ σε συνέδριο στην Κέρκυρα, καθώς μέλη του κινήματος των «Αγανακτισμένων» απέκλεισαν το χώρο διεξαγωγής του συνεδρίου ραίνοντάς τους με δραχμικές πετριές.
Αυλαία: τα ιδανικά και το δένδρο της Ζωής των αβαταρικών του Facebook δεν συντηρούνται με δανεικά.
*Ο Αλέξης Καραγεωργίου είναι μεταλλουργός του ΕΜΠ.
ένα άρθρο των πρωταγωνιστών
Σκηνή δεύτερη: κατάκοιτος, με γάγγραινα στο πόδι, ο Μιλτιάδης έχει μεταφερθεί στο Δικαστήριο κι εκεί, με κατάπληξη κι έσχατη αποκαρδίωση, ακούει την καταδίκη του.
Σκηνή τρίτη: την Τρίτη το βράδυ, στις πυκνές φυλλωσιές του Εθνικού Κήπου, περί τους είκοσι βουλευτές φυγαδεύονται μέσα από το στενό κακοτράχαλο μονοπάτι. Στραμπουλίζοντας αστραγάλους και λερώνοντας κοστούμια επιχειρούν να ξεφύγουν από τους διαδηλωτές, που μερικά μέτρα παραπέρα απαιτούν την κεφαλήν τους επί πίνακι.
Σκηνή τέταρτη: μπροστά από τον Άγνωστο, κομψευάμενη 50αρα με το βαμμένο ξανθό μαλλί, που κρατώντας το καπάκι της κατσαρόλας άδει "να καεί να καεί το μπ....... η Βουλή".
Σκηνή πέμπτη: μπροστά από ΄να παλιό και άδειο οικόπεδο, στη σύγχρονη Αθήνα, ένα πλήθος ανάκατο με παπάδες και Δεσποτάδες συνωστίζεται για να ρίξει μια πέτρα, «τον λίθον του αναθέματος» κατά του Βενιζέλου.
Σκηνή έκτη: στην Κύπρο, άνθρωποι σταλμένοι από τη Διδακτορική Κυβέρνηση των Αθηνών, στήνουν –με σκοπό να τον δολοφονήσουν-ενέδρα στον εθνάρχη Μακάριο, που μόλις καταφέρνει να διαφύγει
Σκηνή έβδομη Καθημερινη: «Στο Άνω Σύνταγμα εκδηλώνεται το πλήθος διονυσιακά, με εκτόνωση του φόβου υπό τη μορφή θυμού και χλεύης κατέναντι στο συμβολικό πύκνωμα του Κοινοβουλίου• οργισμένος εξορκισμός προς ό,τι μας φοβίζει. Κάποτε με συμπεριφορές όχλου (κατά Gustave Le Bon), αλλά συχνότερα υπό τη μορφή του καρναβαλιού (κατά Μπαχτίν), που γελοιοποιεί την ιεραρχία και τις εγκαθιδρυμένες αξίες, και προβάλλει στη θέση τους θαμμένες όψεις ζωής, αδιαμεσολάβητα . Στο Κάτω Σύνταγμα επιχειρείται να δοθεί μορφή και λόγος στην αντίδραση - διαμαρτυρία - ξεσηκωμό.»
Σκηνή όγδοη: χιλιάδες κόσμου στην ομιλία του αντιμνημονιακού Ουρανομήκη Μίκη με την αιώνια διαζευκτική σπινθηρωπία μπροστά στα προπύλαια να τραγουδούν Ελύτη: «ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή…»
Σκηνή ένατη: με σκάφος του Λιμενικού Σώματος φυγαδεύονται οι Έλληνες και ξένοι βουλευτές που μετείχαν χθες το βράδυ σε συνέδριο στην Κέρκυρα, καθώς μέλη του κινήματος των «Αγανακτισμένων» απέκλεισαν το χώρο διεξαγωγής του συνεδρίου ραίνοντάς τους με δραχμικές πετριές.
Αυλαία: τα ιδανικά και το δένδρο της Ζωής των αβαταρικών του Facebook δεν συντηρούνται με δανεικά.
*Ο Αλέξης Καραγεωργίου είναι μεταλλουργός του ΕΜΠ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου