ενας πολύ διασκεδαστικος και ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ επικαιρος διαλογος σε ενα παλαιο ποστ στην ΚΑΛΥΒΑ : Η ώρα που τραβάμε τη μαχαίρα

Η ώρα που τραβάμε τη μαχαίρα

και δυο μου σχόλια

Ιουνίου 28, 2007 στο 3:05 πμ

Νοσφεράτος

Ακου Μαρκε τωρα το δικο μου παραδειγμα
Φαντασου ενα ποταμι ….που τρεχει με μαιανδρους και παραποταμακια και σχηματιζει καταρρακτες που πέφτουν ορμητικά …
- και οπως τρεχει ο καταρραχτης ,πεταγονται παντου, πιτσιλιές με νερό και ψιχαλες και σταγονιτσες εδώ κι εκει…
Και μια τετοια πιτσιλιά νερου(μια τοσο δα, μικρή ποσοτητα, μια δαχτυλίθρα ) σχηματιζει εκει παραδιπλα, μια μικρή λακκουβίτσα απο νερό
( ή μαλλον λασπόνερο)
Τωρα … χμμμ ..Φαντασου αυτή τη λακουβίτσα λασπόνερου να αποκτα κατι που μοιάζει με συνειδηση…
” Ποιος/α ειμαι; αναρωτιεται …Τι να με δημιουργησε; Πως ναναι ο σκοπός της υπαρξης μου….
… Και σχηματίζει ενα πληθος απο αξιωματα και συλλογισμους..
.Και ειτε προσπαθει να γνωρισει …ειτε να Θυμηθεί..
. Μεχρις ,που γινεται εντελώς λάσπη και εξατμίζεται και ξεραινεται …
Ενώ το μεγάλο ποταμι συνεχιζει να τρεχει και να χυνεται σε καταρραχτες και λιμνουλες , εντελώς αδιάφορο για την λακουβίτσα απο νερό που το ιδιο γεννησε
..και βεβαια υπάρχουν και χιλιαδες αλλα ποτάμια ..
(ισως …ποιος ξερει )

Ιουνίου 28, 2007 στο 3:07 πμ

Νοσφεράτος

-Ποιος ειναι ο σκοπός της Ζωής και του Σύμπαντος ; Ρωτησαν το μεγαλο Κομπιουτερ που τα ξερει ολα
Και η απαντηση ηταν 42
Και φυσικά δεν ηξεραν τι να την κάνουν αυτή την απάντηση .