Αναγνώστες

Τρίτη 6 Απριλίου 2010

ενα ενδιαφερον σχόλιο του Νικολα Σεβαστακη:όποια αφετηρία και αν προέρχεται ο κριτικός μας στοχασμός, πρέπει νομίζω να επιμείνουμε σε κάτι: να διαχωρίζουμε την υπόσχεση της ίσης ελευθερίας, της δημόσιας και συλλογικής αυτονομίας από την υπόσχεση της πλήρους ικανοποίησης μιας ‘ιδιωτικής ευτυχίας’ έτσι όπως μεταφράζεται στην αντίληψη του “να περνάμε καλά”.

Η παρακάτω ενδιαφέρουσα επιστολή στάλθηκε από τον Νικόλα Σεβαστάκη: στην εξης αναρτηση:


στο Μπλογκ

Κίνηση για τον Ελευθεριακό Δημοτισμό


''Διάβασα το κείμενό σου και νομίζω ότι η ιδέα να συνδέσεις την κατανάλωση της φιγούρας ”Τζούλια” με το πρόβλημα του εμπεδωμένου σχετικισμού είναι πολύ καλή.

Το πρόβλημα είναι ότι μια ορισμένη ιδεολογία της ευτυχίας (ως απόδρασης απο τη θλιμμένη ζωή, ως άρνηση του τραγικού) στηρίζει ενεργά τη διάχυτη σχετικιστική γνώμη. 

Και το χειρότερο είναι ότι η όποια ένσταση απέναντι σε μια ψευδο-επιτρεπτική κουλτούρα των ιδιωτικών επιλογών (ο καθένας όπως εκφράζεται, δεν υπάρχουν κριτήρια για το αγαθό, για την αξιολόγηση των ατομικών σχεδίων ζωής) κατηγορείται ως ‘συντηρητισμός’. Από όποια αφετηρία και αν προέρχεται ο κριτικός μας στοχασμός, πρέπει νομίζω να επιμείνουμε σε κάτι: να διαχωρίζουμε την υπόσχεση της ίσης ελευθερίας, της δημόσιας και συλλογικής αυτονομίας από την υπόσχεση της πλήρους ικανοποίησης μιας ‘ιδιωτικής ευτυχίας’ έτσι όπως μεταφράζεται στην αντίληψη του “να περνάμε καλά”. 

 Κακά τα ψέμματα: μπορεί κανείς να περνά μια χαρά – να απολαμβάνει- ακόμα και με την έκλειψη κάθε ηθικοπολιτικής αξιοπρέπειας, ακόμα και κάτω απο μια δικτατορία.
Η αντίληψη ότι ‘ελευθεριακό’ σημαίνει απλά απάρνηση των ορίων με στόχο την “πλέρια ανάπτυξη” όλων των επιλογών μας και των ονείρων μας, αυτός ο ακατέργαστος λυρισμός που περιφρονεί την common decency (Όργουελ) δεν μπορεί παρά να είναι αμήχανος απέναντι στο εμπορευματικό trash τύπου Τζούλιας. Μια σειρά από σύγχρονες απειλές (πρώτα από όλα η οικολογική) δείχνουν ότι ο ριζοσπαστισμός έχει πλέον νόημα μόνο αν ενσωματώνει δημιουργικά νόρμες και πολιτισμικές εμπειρίες που ο ίδιος ο υπερμοντέρνος τεχνο-καπιταλισμός τις έχει ‘αδειάσει΄ ή τις έχει ‘παρατήσει’.
Με εκτίμηση,
Νικόλας Σεβαστάκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Έρωτας του Προυστ: Σουάν , Οντέτ

 OCTAVIO PAZ Η ΔΙΠΛΗ ΦΛΟΓΑ Έρωτας και ερωτισμός( 1993)  Μετάφραση ΣΑΡΑ ΜΠΕΝΒΕΝΙΣΤΕ,  ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΔΗΜΑ ΕΞΑΝΤΑΣ-ΝΗΜΑΤΑ 1996  Σελ ,58 ,59 ,60   Ο...