Αναγνώστες

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2016

Στην κοινωνια των καταναλωτών ,


κανεις δεν μπορει να γίνει υποκείμενο χωρις να μετατραπεί πρώτα σε εμπορευμα
και

κανεις

 δεν μπορει να κρατησει την υποκειμενικότητα του ασφαλή

χωρις

 να ανακινεί ,

να ανασταινει

και να ανανεώνει


τις ικανοτητες που αναμένονται και απαιτουνται απο ενα εμπορευμα προς πώληση

( Ζ. Μπαουμαν : Ζωη για κατανάλωση σ 24)

1 σχόλιο:

cirut είπε...

Δεν συμφωνώ ακριβώς. Ο άνθρωπος "εμπορευματοποιείται" -ενδίδει στη συναλλαγή, όταν νοιώθει γύρω του τη συναγωγή. "Φέρομαι" κάπως όταν με "βλέπουν", δεν θέλω να ξεχωρίσω απ' το σωρό. Ο άγνωστος ποιητής "πουλιέται" για νάρθει μια μέρα που θα είναι "υποκείμενο", δε θα χρειάζεται να προσκυνάει άλλο και η φωνή του θα ακούγεται.

Υπάρχουν όμως κι αυτοί που το παλεύουν απ' έξω. Πιο δύσκολα βέβαια. Πιο αληθινά, ωστόσο.

Ο χρόνος σβουριζει προς πάσα κατεύθυνση

 Έχετε  παρατηρήσει  το  ποσο    εύκολα     και  ανεξήγητα     χάνονται  -  λές  και τα κατάπιε  η θάλασσα  -   ζητήματα  που  μας  απασχόλη...