κανεις δεν μπορει να γίνει υποκείμενο χωρις να μετατραπεί πρώτα σε εμπορευμα
και
κανεις
δεν μπορει να κρατησει την υποκειμενικότητα του ασφαλή
χωρις
να ανακινεί ,
να ανασταινει
και να ανανεώνει
τις ικανοτητες που αναμένονται και απαιτουνται απο ενα εμπορευμα προς πώληση
και
κανεις
δεν μπορει να κρατησει την υποκειμενικότητα του ασφαλή
χωρις
να ανακινεί ,
να ανασταινει
και να ανανεώνει
τις ικανοτητες που αναμένονται και απαιτουνται απο ενα εμπορευμα προς πώληση
( Ζ. Μπαουμαν : Ζωη για κατανάλωση σ 24)
1 σχόλιο:
Δεν συμφωνώ ακριβώς. Ο άνθρωπος "εμπορευματοποιείται" -ενδίδει στη συναλλαγή, όταν νοιώθει γύρω του τη συναγωγή. "Φέρομαι" κάπως όταν με "βλέπουν", δεν θέλω να ξεχωρίσω απ' το σωρό. Ο άγνωστος ποιητής "πουλιέται" για νάρθει μια μέρα που θα είναι "υποκείμενο", δε θα χρειάζεται να προσκυνάει άλλο και η φωνή του θα ακούγεται.
Υπάρχουν όμως κι αυτοί που το παλεύουν απ' έξω. Πιο δύσκολα βέβαια. Πιο αληθινά, ωστόσο.
Δημοσίευση σχολίου