H ιστορια του Μικρου Βριπολακου (χαμενα χειρογραφα που ανακαλυψα στου Αποσπεριτη)

ψαχνοντας στου Αποσπεριτη ανακαλυψα αυτά τα παλια ξεθωριασμένα χειρογραφα απο μια αλλη εποχή...Διηγουνται την ιστορια του μικρου Βριπολακου (Σημερα πια ειναι μεγας και τρανός ΒΡΙΠΟΛΑΚΑΣ)

τα φερνω λοιπόν στο φως .Ισως βρω κιαλλα :
απο σχόλια εδώ:
http://luciferidis.wordpress.com/2008/09/17/%ce%bc%ce%b7-%cf%84%ce%b1%cf%87%ce%b1-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%b7%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%ba%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%83%cf%84/


1 vripolΣεπτεμβρίου 17, 2008 στο 6:59 μμ
Μά καλά δέν σού φτάνουν Ουκρανές, Ρωσσίδες, Βουλγάρες, Ρουμάνες, θελεις καί Σερβίδες; Ωρα είναι νά μας βάλεις νά σού βρούμε καί Μαυροβούνιες. Ε ρε τί τραβάμε μέ τά βίτσια τού πατερα.. Αντε τώρα νά βρώ ποιάς γυιός είμαι..
vripolίδης αναζητών τάς ρίζας του. Τήν έρευναν δέν βοηθά η συχνή αλλαγή τών εθνικών προτιμήσεων τού πατρός..
Απάντηση

2 luciferidisΣεπτεμβρίου 17, 2008 στο 11:07 μμ
-Vripolakidi
Ηρθε η ωρα να σου το πώ παιδί μου. Δεν ειμαι ο πραγματικός σου πατερας ..Μια νυχτα που εβρεχε πολύ ακουσα ενα τοκ τοκ στην πορτα της εκκλησιάς …Ανοιγω και τι να δώ !!!


..Σε ενα καλάθι μεσα ενα παρα πολύ ησυχο μωρό. Το πηρα μεσα και το απίθωσα στην Τραπεζα. Αυτό με κοιτουσε με δυο μεγαλα μαυρα που εκαιγαν απο ζωντανια και Απορια ..Πεινουσε πολύ.. Πηγα και αρμεξα την μεγαλη κατσικα που διατηρουσα στην μικρή στανη της εκκλησιας ..Μετά το αλειψα με λίγο ελαιον … (θα σου πω ολη την ιστορια οταν μεγαλώσεις ακόμα λίγο)
Απάντηση


5 luciferidisΣεπτεμβρίου 19, 2008 στο 6:58 μμ
Συνεχεια
Το ιδιο βραδυ ειχαμε την μυστική μαζωξη στο παρεκκλησι.. Αφου σιγουρευτηκα οτι αποκοιμηθηκες – δεν μπορουσα παρα να σε αφήσω μόνο σου για λίγο στο ιερό- πηγα στο μυστικό παρεκκλησι..

Εκει με περιμεναν ντυμενοι στα ασπρα και με τις κουκουλες ,και , αφου , σφαξαμε το συνηθες κοκκορι και χορεψαμε ολοι κυκλικά , πασαλειφτηκαμε με λάδια και κατσαμε στο τραπεζι – το μενου φυσικά ηταν αντερα αγριογουρουνου με μελι – τους ειπα το οτι μου Ελαχες ..(πιστεψε με . Δεν μπορουσα να κανω διαφορετικά ..)
-συνεχιζεται -
Απάντηση

6 vripolΣεπτεμβρίου 20, 2008 στο 4:52 πμ
Ακούω εμβριθώς καί ωτοτενής. Ειναι βασανιστικόν δι εμέ να διακόπτεις την αφήγησιναποτόμως….
Απάντηση

7 luciferidisΣεπτεμβρίου 21, 2008 στο 7:47 μμ
ε ..ηταν ολοι εκεί: Η Σεπφώρα πασαλειμενη με λαδι και με τα φωσφοριζοντα μεγάλα στηθη με τις ρωγιτσες που αναβοσβυναν , ο μεγας παχουλουτσικος Σειληνος αιωνιως μπουρδουκλωμενος στην προσπαθεια του να πετυχει την αυτοπιπα,φυσικά ο Θειος,η πιπιτσα που επαιζε με την σκουπαν της..ΟΛΟΙ.. . Αφου χορεψαμε το γυρω γυρω ολοι στη μεση ο Μανώλης και παιξαμε το Τσανταλίνα μανταλινα και στο κ…ο σου μια σωλήνα -ποσα ειναι αυτά ;,διαπραξαμε δε το συνηθες οργιακι και καθισαμε στις πολυτελεις πολυθρονες για να απολαυσουμε το πουρο μας.
Τοτε βρηκα την ευκαιρια και τους εξέθεσα το Ζητημα για το μωρο που ηυρα εκθετον ..Ολωνων σχεδόν αστραψε το ματι :

Να το δωσουμεστην μικρή φιλελευθερη μαγειρισα να μας το μαγειρεψει με πατατες γιαχνί φωναξαν σχεδόν ολοι ..Μονο ενα γεροντακι στην γωνια ( ο Παπουλάκος με τ’ ονομα ) αρχισε να διαμαρτυρεται αλλά επειδή η φωνή του ηταν σιγανή λόγω γερονταμάτων κανεις δενν τουδωσε σημασια … Τοτες …( συνεχιζεται)