Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Το Φλογερόν Φλαούτο

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Το Φλογερόν Φλαούτο

Τώρα που πέρασε ο Καιρός και σβήνουνε τα Πάθη
και όλοι μας Δεν μάθαμε απ’ τα δικά μας λάθη
Τώρα που κλείνουν αι πληγαί και βγαίνουμε απ’ τ’ αμπάρια
κι όλοι ξεχνούν πως γίναμε τότες , μαλλιά Κουβάρια
Τώρα που μάλλον τέλειωσαν Μεγάλες Αφηγήσεις
και μείναν τα συμπτώματα κι οι Πιο Μικρές οι Λύσεις
Τώρα που πια δεν έμεινε κανείς να τον Αφήσεις
και μένει μόνο να εξηγείς: πως- διάολο- θα Ζήσεις;


Ήρθε η ώρα να σας πω τι ήτανε ετούτο
Που όλοι αποράγανε: Το Φλογερόν Φλαούτο
( που Μουσικά σαγήνευε Κορίτσια και Ποντίκια

και τέντωνε σαν τα σχοινιά, ραδίκια μα και Φύκια)
Φλαούτο που Φλαούτευε ένας τρελός Φακίρης
Που μες στα Μπλόγκια τρύπωσε , άυλος Μουσαφίρης
Λες κι ήρθε απ’ το Πουθενά , από την Αφροδίτη

και Φώλιασε στον Καναπέ μέσα στων Μπλογκς το Σπίτι
Κάθε φορά που έπαιζε το Φλογερόν Φλαούτο
Βγάζαν οι Άμουσοι Σπυριά , κι οι Φλογεροί Λαούτο
Φλογίζονταν με Μουσικές Όλη η Μπλογκο σφαίρα

Κι όλων οι Φλόγες Φλόγιζαν Φωνάζοντας : ”Αέρα ”
......Το Φλογερόν Φλαούτο

Στα σκοτεινά σα τριγυρνουν οι Φαυνοι μες τα δάση


και απο πισω ακολουθουν των Ξωτικών οι ‘Ασσοι(συνεχιζεται ...μέσα κανε κλικ )