η έννοια της ιδιότητας του πολίτη, τοποθετείται εξαρχής, στη σφαίρα του δέοντος.
Η ιδιότητα του πολίτη, υπόρρητα συνδέεται και με το αίτημα ενός συνόλου ηθικών αρετών: ο πολίτης οφείλει να ‘’γίνεται’’ κάτι παραπάνω από άτομο, να αναλαμβάνει δικαιώματα και υποχρεώσεις, να εκπληρώνει δηλαδή τους όρους ενός υποθετικού ‘’κοινωνικού συμβολαίου’’. Σ’αυτό το αίτημα συν-πλήρωσης των ενεργειών της δραστηριότητας του κάθε πολίτη με τη δράση των άλλων πολιτών, ανευρίσκουμε και ένα δεύτερο στοιχείο που διαφοροποεί την έννοια της ιδιότητας του πολίτη από την έννοια της τάξης: η τάξη είναι έννοια διαιρετική-αντιθετική προς τις άλλες ταξεις, -συγκρουσιακή με την προοπτική της αρσης των αντιθεσεων στην μαρξιστική θεώρηση
-αντίθετα η έννοια του πολίτη είναι ενοποιητική, υπαινίσσεται ένα πολιτικό-δικαικό περιβάλλον ισότητας και ισονομίας, μια συνεργασία χωρίς αντιφάσεις. Η έννοια της ιδιότητας του πολίτη παραπέμπει σε μια ‘’βαθειά οριζόντια συντροφικότητα’’ αν θυμηθούμε ένα από τα στοιχεία του ορισμού του Β. Anderson για το έθνος, στην εθνική ( λαική) κυριαρχία, την κυριαρχία των πολιτών. Εντέλει, η κοινωνική και πολιτική εσωτερίκευση της κυριαρχίας διακρίνεται στον ίδιο τον πυρήνα της ιδιότητας του πολίτη και συναρθρώνει τα επιμέρους χαρακτηριστικά που συνθέτουν την έννοια.Η σχέση της εθνικής κυριαρχίας με την ιδιότητα του πολίτη προκύπτει και από την πορεία ενοποίησης της Ευρωπαικής Ενωσης : Η ενοποίηση δεν αναζητείται ως απλή διεθνική ένωση, ως αναδιπλασιασμός και μόνο των επιμέρους εθνικών κυριαρχιών αλλά ως υπερεθνική ένωση δηλαδή ως ολοκλήρωση που αναπόφευκτα υπονομεύει τις επιμέρους εθνικές κυριαρχίες, που επεμβαίνει απο-διαρθρωτικά και ανα-διαρθρωτικά στη δικαική, κοινωνική, πολιτική τάξη των κρατών μελών. Τα σημάδια αυτής της δισχιδούς διαδικασίας διακρίνονται και στην εξέλιξη της ιδιότητας του πολίτη: Στα πλαίσια της Ε.Ε πλάι στον πολίτη του έθνους-κράτους αναδύεται ως ενδεχόμενη προπτική και ο Ευρωπαίος πολίτης. Ο τοκετός, όμως, δεν είναι ανώδυνος αλλά επώδυνος και ανασφαλής: Στήν έννοια του Ευρωπαίου πολίτη ενυπάρχει η απάρνηση της εθνικής κυριαρχίας, που αποτελεί συστατικό στοιχείο του πολίτη του έθνους-κράτους. Από την άλλη, δεν είναι ακόμα ορατή μια αρθρωμένη πολιτισμικά Ευρωπαϊκή ταυτότητα, ώστε να εμπεδωθεί η μελλοντική ιδιότητα του Ευρωπαίου πολίτη
Βλ και εδώ : Για την ιδιοτητα του πολιτη και τη σχεση του με τον Συγχρονο , μετανεωτερικο , εκ των Υστερων , εθνικισμό και τους διαφορους Φονταμενταλισμους
http://nosferatos.blogspot.com/2008/08/blog-post_7467.html
Η ιδιότητα του πολίτη, υπόρρητα συνδέεται και με το αίτημα ενός συνόλου ηθικών αρετών: ο πολίτης οφείλει να ‘’γίνεται’’ κάτι παραπάνω από άτομο, να αναλαμβάνει δικαιώματα και υποχρεώσεις, να εκπληρώνει δηλαδή τους όρους ενός υποθετικού ‘’κοινωνικού συμβολαίου’’. Σ’αυτό το αίτημα συν-πλήρωσης των ενεργειών της δραστηριότητας του κάθε πολίτη με τη δράση των άλλων πολιτών, ανευρίσκουμε και ένα δεύτερο στοιχείο που διαφοροποεί την έννοια της ιδιότητας του πολίτη από την έννοια της τάξης: η τάξη είναι έννοια διαιρετική-αντιθετική προς τις άλλες ταξεις, -συγκρουσιακή με την προοπτική της αρσης των αντιθεσεων στην μαρξιστική θεώρηση
-αντίθετα η έννοια του πολίτη είναι ενοποιητική, υπαινίσσεται ένα πολιτικό-δικαικό περιβάλλον ισότητας και ισονομίας, μια συνεργασία χωρίς αντιφάσεις. Η έννοια της ιδιότητας του πολίτη παραπέμπει σε μια ‘’βαθειά οριζόντια συντροφικότητα’’ αν θυμηθούμε ένα από τα στοιχεία του ορισμού του Β. Anderson για το έθνος, στην εθνική ( λαική) κυριαρχία, την κυριαρχία των πολιτών. Εντέλει, η κοινωνική και πολιτική εσωτερίκευση της κυριαρχίας διακρίνεται στον ίδιο τον πυρήνα της ιδιότητας του πολίτη και συναρθρώνει τα επιμέρους χαρακτηριστικά που συνθέτουν την έννοια.Η σχέση της εθνικής κυριαρχίας με την ιδιότητα του πολίτη προκύπτει και από την πορεία ενοποίησης της Ευρωπαικής Ενωσης : Η ενοποίηση δεν αναζητείται ως απλή διεθνική ένωση, ως αναδιπλασιασμός και μόνο των επιμέρους εθνικών κυριαρχιών αλλά ως υπερεθνική ένωση δηλαδή ως ολοκλήρωση που αναπόφευκτα υπονομεύει τις επιμέρους εθνικές κυριαρχίες, που επεμβαίνει απο-διαρθρωτικά και ανα-διαρθρωτικά στη δικαική, κοινωνική, πολιτική τάξη των κρατών μελών. Τα σημάδια αυτής της δισχιδούς διαδικασίας διακρίνονται και στην εξέλιξη της ιδιότητας του πολίτη: Στα πλαίσια της Ε.Ε πλάι στον πολίτη του έθνους-κράτους αναδύεται ως ενδεχόμενη προπτική και ο Ευρωπαίος πολίτης. Ο τοκετός, όμως, δεν είναι ανώδυνος αλλά επώδυνος και ανασφαλής: Στήν έννοια του Ευρωπαίου πολίτη ενυπάρχει η απάρνηση της εθνικής κυριαρχίας, που αποτελεί συστατικό στοιχείο του πολίτη του έθνους-κράτους. Από την άλλη, δεν είναι ακόμα ορατή μια αρθρωμένη πολιτισμικά Ευρωπαϊκή ταυτότητα, ώστε να εμπεδωθεί η μελλοντική ιδιότητα του Ευρωπαίου πολίτη
Βλ και εδώ : Για την ιδιοτητα του πολιτη και τη σχεση του με τον Συγχρονο , μετανεωτερικο , εκ των Υστερων , εθνικισμό και τους διαφορους Φονταμενταλισμους
http://nosferatos.blogspot.com/2008/08/blog-post_7467.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου