Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: ο Ανθρωπος που χάνει την σκιά του

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: ο Ανθρωπος που χάνει την σκιά του

ένα είδος λευχαιμίας έχει κυριέψει τις κοινωνίες μας, ένα είδος διάλυσης της αρνητικότητας μέσα σε μια συνεχή μετάγγιση ευφορίας ......Χάρη στην εγκαθίδρυση μιας οριστικής διαφάνειας .

Η κατάσταση θυμίζει κάπως τον άνθρωπο που χάνει την σκιά του: είτε γίνεται διάφανος στο φως που τον διαπερνά , είτε φωτίζεται απ' όλες τις μορφές , υπερεκτεθειμένος χωρίς άμυνες σε όλες τις πηγές φωτός. Φωτιζόμαστε έτσι από 'όλες τις μορφές , από τις τεχνικές , τις εικόνες , την πληροφόρηση, χωρίς να μπορούμε να διαθλασουμε αυτό το φως , και είμαστε καταδικασμένοι σε μια λευκή δραστηριότητα, σε μια λευκή κοινωνικότητα , στη λεύκανση των σωμάτων οπως και του χρήματος , του εγκεφάλου και της μνήμης , σε μια πλήρη ασηψίαΛευκαίνεται η βια , λευκαίνεται η ιστορία , με μια γιγαντιαία μανούβρα αισθητικής χειρουργικής , με το πέρας της οποίας δεν υπάρχουν πια παρά μια κοινωνία και άτομα στα οποία έχει απαγορευτεί η βία και η αρνητικότητα . Όμως ότι δεν μπορεί πια να αρνηθεί τον εαυτό του ως τέτοιο είναι καταδικασμένο στη ριζική αβεβαιότητα και στην απροσδιόριστη προσομοίωση

Απο το : Ζαν Μπροντιγιαρ Η ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ , ΔΟΚΙΜΙΟ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΑΚΡΑΙΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ