Αναγνώστες

Κυριακή 1 Μαρτίου 2009

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Ο Μορμονογοργονος




Πριν από χρόνια κάποτε ,
ένας μικρός Μορμόνος
Άξαφνα, μεταλλάχθηκε και εγινε Γοργόνος

Τα πόδια εξαφανίστηκαν και έγιναν ουρά
Και είχε λέπια μπόλικα απάνω στ’ απαφτα

Φοβήθηκε πάρα πολύ κι έψαχνε να κρυφτεί
Από το μορμονοσογο που ταν πάρα πολλοί

Στην τουαλέτα κλείστηκε και μπήκε στην Μπανιερα
Και άρχισε να μπανιάζεται ,ένιωθε πολύ λέρα

Έπιασαν τον Μορμόνο μας ,παράπονα ! σεκλέτια!
Και τονε φαγουριζανε και της ουράς τα λέπια
Πως θα το είπω ,σκέφτονταν , Πως θα τα’ ανακοινώσω
Ότι Γοργονος έγινα ,μπορεί να τους σκοτώσω !

Που ολο το μορμονόσογο , είναι πολύ ηθικό
Δεν έγινε μετάλλαξη ξανά στο σόι αυτό!

συνεχίζεται (απο τον θειο …Ιούνιος 23, 2007 στο 11:07 μ.μ
Ο θειος ΙσιδωροςΤο νεο ομως διερευσε, το μαθαν οι Μορμόνες
κι επηγαν και του φερανε ενα σταμνί ορμόνες
με τα σταμνια κουβαλαγαν ορμονες απ΄τη βρυση
κι ολες ονειρευοντουσαν πως θα τις εγαμήσει
αλλα εις ματην τα ονειρα κι αι φρούδαι φαντασιωσεις,
γιατι ο μορμονογόργονος που λεγονταν Θοδώσης
ουτε στιγμη δεν εβγαινε εξω απ΄την μπανιερα
κι ολημερις κι οληνυχτις την εβγαζε εκει περα
Τον πλεναν τον χτενιζανε του ξυνανε τα λεπια
στο στομα τον ταϊζανε χουρμαδες και σαλέπια


Ο θειος Ισιδωροςκι απο τον πολυ χουρμα κι απ΄το πολυ σαλεπι
ο Θεοδωσης επαθε “Σκλύρινση κατα λέπι”,
μια αρωστεια τρομερη, μια ανιατη ασθενια,
και οι μορμονες παθανε ολες τους ψυχασθενεια
κι εγιναν μελαγχολικες, παθανε α-κηδία
κι ετσι εμαραθηκανε των μορμονών τα αιδοια
!




Μα τοτε εμφανιστηκε ενας πλανοδιος μαγος
ητανε ενας γεροντας που εμοιαζε σαν τραγος
ειχε μια φατσα απαισια σαν του Καραμουρτζούνη
λεγαν πως παρασκευαζε το μαγικο ματζούνι,
ματζουνι που οποιος το ’παιρνε γινοτανε περδίκι
και λεγαν πως κατηγετο απο το Λιδωρίκι


συνεχιζεται…



Νοσφεράτος

Και τονε εθεραπευσε δεν ητο Πια Γοργονας,
κι ‘ ευθύς μεταμορφώθηκε εγινε Μιρμιδόνας,
και αρχισε να κλαιγεται δια την Ιστορία,
της Εκτης του Δημοτικού ,τραβώντας Μαλακία
Και να κατηγορεί αισχρα τον Λιακο και Ρεπούση
Μεχρι που τον εσκεπασε ενα ομιχλώδες πούσι,
Και τοτες ηρθε μαγισσα με μυρα να τον ρανει,
Κι ολοι οι Μορμόνοι γυρω του, -ητανε σ’ ενα χανι -
θελαν να μεταμορφωθει και παλι εις Γοργονο,
και να κρατησουν και γι αυτους λίγο ψαρισιο γόνο,
γιατι τα ψαρια -λεγουσι-δεν γνωρισαν τον πόνο.
Ετσι οι Μορμόνοι αφησαν την Χριστιανοσύνη,
κι ολοταχώς προσχωρησαν εις την Γοργονοσύνη,
Κι οπου Μορμόνος θα φανει με γενι αγριωπό
ειναι Γοργόνος στη ψυχή ,κορμι λεπιδωτό…
οι δε Μορμόνες ,λυγερες και που φορούν φουρά
κατω απ’ τα φουστανια τους εχουν ψαρίσια ουρά
….


Ο θειος Ισιδωρος Αντε, και του χρονου



ΝοσφεράτοςΑληθώς…Aμήν

1 σχόλιο:

anepidoti είπε...

ποιος σουρής....
αληθώς...αμήν.