Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Ειναι σπασμοι μεσα στη νύχτα η αγάπη

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ: Ειναι σπασμοι μεσα στη νύχτα η αγάπη

Ειναι σπασμοί μέσα στη νύχτα η αγάπη

αγάπη είναι βήματα μονότονα
Αμυγδαλένια νύχια,πρόσωπα βουβά ,
πού κάνουν έρωτα κλεφτά,.
πόδια γυμνά,μες τη βροχή,
είναι μια στιγμή
μοναδική,
ατέλειωτη αναλαμπή,
μια σπίθα πού δε λέει να σβήσει…
ένα άγγιγμα
ενα ξαφνικό φιλί
και μια απρόοπτη συνάντηση,
μια παρεξήγηση
μια νοσταλγία ενδόμυχη,
σβησμένο μονοπάτι

αγάπη είναι σαρκοβόρα μνήμη.


πως γέρνει το κεφάλι της
και τρέμει ,
με κοιτά
μάτια μισάνοιχτα, σμιχτά
.τα νύχια της να ξεκολλάv το δέρμα

και τα μαλλιά της ξέπλεκα σαν ανεμώνες

κοιτά με μάτια έκπληκτα,
με τη σκιά της παίζεικαι ξεχνιέται,
γλιστράκαι ειν αόρατη ,
τη νύχτα,

σ’ ένα σινεμά αποκοιμιέται,
είναι διχασμένη,σε να ατέλειωτο ταγκό μπλεγμένη

Χορεύει
στην άκρη μιας καρφίτσας,
ειναι

,μπερδεμένη


μέσα σ’ αόρατες κλωστές,
μες τη βροχή του κόσμου αλλοπαρμένη.

αγάπη μου γυμνή ,λαχανιασμένη
σταλαγματιές αφήνει
κερί πού τρέμει από ηδονή
και σβήνει


.ακόμα ζωντανή
να μου χτυπά τη πόρτανα μου ραγίζει τη καρδιά ακούω την ηχώ της

Είναι σπασμοί μέσα στη νύχτα η αγάπη….