Η ΒΕΡΟΝΙΚ ΚΑΙ Η ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ
''Παράλληλα με την ιστορία του Τισεράν, ο συγγραφέας αναφέρεται και στην τραυματική ερωτική σχέση που είχε παλιότερα με την Βερονίκ. Ο Ουελμπέκ αγαπά την Βερονίκ, δίνεται σ’ αυτήν, μα η άσπλαχνη Βερονίκ τον πετάει κάποια στιγμή στο δρόμο με τις κλωτσιές. Η αιτία;Ακούστε την. Μάλλον, διαβάστε την!
το αποσπασμα το πήρα απο το ποστ Η ΕΠΕΚΤΑΣΗ του ΠΕΔΙΟΥ της ΠΑΛΗΣ
(με την αδεια της Cynical την οποία και ευχαριστω)
''Παράλληλα με την ιστορία του Τισεράν, ο συγγραφέας αναφέρεται και στην τραυματική ερωτική σχέση που είχε παλιότερα με την Βερονίκ. Ο Ουελμπέκ αγαπά την Βερονίκ, δίνεται σ’ αυτήν, μα η άσπλαχνη Βερονίκ τον πετάει κάποια στιγμή στο δρόμο με τις κλωτσιές. Η αιτία;Ακούστε την. Μάλλον, διαβάστε την!
«...Η Βερονίκ έκανε ψυχανάλυση.
Σήμερα μετανιώνω που τη συνάντησα. Μιλώντας γενικότερα, δεν υπάρχει τίποτε να βγάλεις από τις γυναίκες που ψυχαναλύονται. Η γυναίκα που πέφτει στα χέρια των ψυχαναλυτών γίνεται αναπόδραστα ακατάλληλη για οποιαδήποτε χρήση, το έχω διαπιστώσει άπειρες φορές. Αυτό το φαινόμενο, δεν πρέπει ν’ αντιμετωπίζεται ως δευτερεύον αποτέλεσμα της ψυχανάλυσης, αλλά ούτε λίγο, ούτε πολύ ως ο πρωταρχικός σκοπός της. Υπό το πρόσχημα της αναδόμησης του Εγώ, οι ψυχαναλυτές προβαίνουν στην πραγματικότητα σε μια σκανδαλώδη καταστροφή της ανθρώπινης ύπαρξης. Αθωότητα, γενναιοδωρία, αγνότητα... όλα αυτά αλέθονται ταχύτητα μες τα χοντροκομμένα χέρια τους.
Οι ψυχαναλυτές, που αμείβονται πλουσιοπάροχα, είναι υπερφίαλοι και ανόητοι και εκμηδενίζουν αμετάκλητα στους υποτιθέμενους ασθενείς τους κάθε ικανότητα για αγάπη, τόσο πνευματική όσο και σωματική. Συμπεριφέρονται εν ολίγοις σαν αληθινοί εχθροί της ανθρωπότητας. Αδυσώπητη σχολή του εγωισμού η ψυχανάλυση επιτίθεται με τον μεγαλύτερο κυνισμό σε μια χαρά κορίτσια που τα έχουν λιγάκι χαμένα για να τα μεταμορφώσει σε ελεεινές ασημαντότητες που παραληρούν εγωκεντρικά και δεν καταφέρνουν παρά να προκαλούν μια καθ’ όλα δικαιολογημένη απέχθεια.Δεν πρέπει να έχετε καμιά εμπιστοσύνη, σε καμιά περίπτωση, σε γυναίκα που έχει περάσει από χέρια ψυχαναλυτών. Μικροπρέπεια, εγωισμός, υπεροπτική ηλιθιότητα, παντελής απουσία ηθικής αντίληψης, χρόνια ανικανότητα ν’ αγαπήσει: αυτό είναι το ολοκληρωμένο πορτρέτο μιας αναλυμένης γυναίκας...».
το αποσπασμα το πήρα απο το ποστ Η ΕΠΕΚΤΑΣΗ του ΠΕΔΙΟΥ της ΠΑΛΗΣ
(με την αδεια της Cynical την οποία και ευχαριστω)
3 σχόλια:
Καλησπέρα Νόσφυ. Να παρατηρήσω κάτι που σκεφτόμουν όταν διάβαζα το βιβλίο και ήθελα να το γράψω στην Cynical παλιά όταν είχα δει την ανάρτηση, αλλά το γράφω τώρα εδώ κι ελπίζω να είναι το ίδιο.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα στο βιβλίο νομίζω δεν το έχει η Βερονίκ,η οποία συμπεριφέρεται μεν φρικτά και είναι τελείως άκαρδη, αλλά ο ήρωας γιατί αυτός συντρίβεται στο τέλος, η Βερονίκ είναι αναίσθητη.
Ο ήρωας είναι που βλέπει την επέκταση του πεδίου της πάλης, η Βερονίκ είναι κατά κάποιον τρόπον εξουδετερωμένη, δεν έβλεπε τίποτα γιατί αλλιώς δεν θα τον πέταγε έξω. Ο ήρωας όμως ενώ ξέρει (αισθάνεται) ότι ο αγώνας είναι άνισος και το λέει, αντί να παραιτηθεί όπως θα έπρεπε να κάνει συμμερίζεται την επιθυμία του πλήθους για επιτυχία σε όλα τα πεδία (γιατί για αυτό μιλάει το βιβλίο απ'όσο κατάλαβα, η επέκταση του πεδίου της πάλης από την διεκδίκηση για κάποια πράγματα στην διεκδίκηση για τα πάντα, την απόλυτη επιτυχία στον έρωτα π.χ., αυτά τα λέει ο ήρωας σε κάποιο ση μείο στην αρχή του βιβλίου, ως συνήθως δεν το έχω πρόχειρο για να δω). Κι αυτό ενώ συγχρόνως το καταγγέλει κι ενώ στην πραγματικότητα δεν έχει καμιά τέτοια επιθυμία,να είναι δηλαδή επιτυχημένος, αλλά αντίθετα απεχθάνεται τον τρόπο ζωής που περιγράφει. Αντί όμως να πει "και τι με νοιάζει εμένα;" και να πάει παραπέρα μπερδεύεται όλο και βαθύτερα στο να πετύχει και στο τέλος συντρίβεται.
Το θέμα είναι πώς μπορεί να εμποδιστεί η επέκταση του πεδίου ή εν πάσει περιπτώσει πώς να νικήσει μια κοινωνία σε μια τέτοια διευρυνόμενη πάλη.
coerdia (αχ αυτοί οι Γάλλοι)
''o ήρωας όμως ενώ ξέρει (αισθάνεται) ότι ο αγώνας είναι άνισος και το λέει, αντί να παραιτηθεί όπως θα έπρεπε να κάνει συμμερίζεται την επιθυμία του πλήθους για επιτυχία σε όλα τα πεδία''
αυτό που γραφεις το καταλαβαινω (και κατα καποιν τροπο μ'αγγιζει.. )
εν πασει περιπτωσει που εισαι βρε coerdia; σε πεθυμησα ξερεις (ελπίζω να μη ψυχαναλύθηκες ακομα ;) )
Ευχαριστώ Νόσφυ, διαβάζω ό,τι γράφεται εδώ. Για όσα με αφορούν κατά τα άλλα το αφήνω,κι εύχομαι πάντα μόνο να μην νικήσει η επέκταση.Και το πιστεύω ότι δεν θα νικήσει. Kαληνύχτα,
coerdia
Δημοσίευση σχολίου