Περιοδικο ΕΝΕΚΕΝ: ΑΔΑΜΑΣΤΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ. ΤΗΣ ΘΕΟΔΟΣΙΑΣ ΔΟΥΤΣΙΟΥ

Περιοδικο ΕΝΕΚΕΝ: ΑΔΑΜΑΣΤΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ. ΤΗΣ ΘΕΟΔΟΣΙΑΣ ΔΟΥΤΣΙΟΥ
ΑΔΑΜΑΣΤΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ. ΤΗΣ ΘΕΟΔΟΣΙΑΣ ΔΟΥΤΣΙΟΥ
AΔAMAΣTEΣ ΓYNAIKEΣτης Θεοδοσίας Δουτσίου
Κάποιες άσχημες γυναίκες κλαίνε,
που δεν τις αγάπησε ποτέ κανείς.
Γριές μάγισσεςπου ξέχασαν τα ξόρκια τους,
τη γιατρειά από το μίσος,τον αυτάρκη πόνο τους.

Σαν μια γυναίκα που πονάει,Γέννησε μα έφαγε το μωρό της
Πείναγεδεν είχε τη δύναμη να σηκωθεί,να θρέψει τον εαυτό της.

Το μητρικό γάλα ξινίζει,πικρίζει, το πίνει… πνίγει τον εαυτό της.
Και άλλες γυναίκεςπου την πιστή αθωότητα θέλαν να δελεάσουν,
να υποδεχτούν το δίλημμα,να ανασηκώσουντον κρυφό σου άγιο όφι.

Και είναι και αυτέςπου με μέτρο πηδήχτηκαν
που με μέτρο υποκύπτουν σε γνωριμίες ξένες
που δεν γελάνε ασταμάτηταπου δεν παραδέχονται πως κλαίνε


και όμως λύσσαξαν σαν μείνανε μόνες.

Και έτσι φορέσανε τα πρόστυχα ρούχα τους και βγήκαν έξω

δίχως μέτρο να πηδηχτούν
δίχως μέτρο να υποκύψουν σε γνωριμίες ξένες

να γελάνε ασταμάτητανα ουρλιάζουν που μόνες τους μείνανε
να ουρλιάζουν για τη ζωή που δεν ζήσανε
και να γυρνάνε στο σπίτι τους μόνες.
Είναι κάποιες γυναίκες που κλαίνε.



Το ποίημα Αδάμαστες Γυναίκες δημοσιεύτηκε στο τεύχος 11 του ΕΝΕΚΕΝ.