Κιενα Ποίημα του Βαρναλη που μου στειλε η Coerdia

Κι ένα ποιήμα ακόμα:ΨΥΧΟΔΥΝΑΜΗ

Μέρα χρυσή,κατάχρυση, μα πώς ναν' τη χαρείς;

Κι ο μπάτης ο ανοιξιάτικος στα στήθια σου βαρύς.

Απρίλης με το θάνατο χορέβουν και γελούνε

κι όσα λουλούδια και καρποί, ξεν' άρματα σε κλειούνε.

Έτούτ' οι σκοτεινοί άνθρωποι σκοτώνουν την ημέρα,

τ'ασήκωτο κεφάλι τους βαραίνει τον αέρα.

Ψέφτικα ζουν σε ψέφτικη πατρίδα.

Που' ναι σκλάβοι,αλυσωμένοι από παντού, δεν το'χουν καταλάβει,

μάιδε, πως είναι πεθαμένοι από την πρώτην ώρα,

που νεκρογεννηθήκανε στην πεθαμένη χώρα.

Κι όμως, πολύ καιρό δεν έχει,

ετούτ' οι πεθαμένοι

κάνανε θάμ'αθάνατο

στην πάσαν οικουμένη.

Πάλι από δάφτους, σύντομα, μόλις η Μάνα κράξει,

θα βγει ζωή κι ανάσταση για τη Μεγάλη Πράξη.

Κώστας Βάρναλης, "Ελεύθερος Κόσμος",

Εκδόσεις Κέδρος

coerdia