Ειδα χτες αυτή την ταινια:
...που έδειχνε την σκληρή πραγματικότητα μιας Τάξης του γυμνασίου σε ένα Γαλλικό Πολυεθνικό -πολυπολιτισμικο σχολειό..
..όπου παρά το καλά οργανωμένο Γαλλικό εκπαιδευτικό συτημα και στις ειλικρινείς προσπάθειες του Νεαρού εκπαιδευτικού -που φαινόταν να ξέρει και πολύ καλά την δουλειά του - η Αποτυχία , η απελπισία καραδοκεί ...
Και αναρωτήθηκα (ή μάλλον ..Φοβήθηκα )..
Αν η αποτυχια παραμονεύει στο Οργανωμένο εκπαιδευτικό σύστημα της Γαλλίας
Τι να περιμένουμε εμείς εδώ με τα ΔΙΑΛΥΜΈΝΑ σχολεία που αντιμετωπιζονται από το κρατος (αλλά και την παρούσα κυβέρνηση ) σαν ΑΠΟΘΉΚΗ παιδιών( ελληνοπουλων ή μεταναστών; )
1 σχόλιο:
Τυχαία είδα το ερώτημα σου.
Δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτ αλλο απο εκρήξεις.
¨Οταν σ ενα σύστημα παιδείας δεν σ ενδιαφέρει ποση πλήξη παράγει αλλά μόνο ποσες μαθηματικές η αλλες πράξεις μαθαίνεις τότε η παραμικρή αίτία θα ρίξει όλες τις βιτρίνες της Αθήνας.
Χωρίς ενα σύστημα παιδείας στο οποίο θα βρεί καταλυμα και αναπαυση το συσωρευμένο αίσθημα οργής και απογοητευσης των μαθητών θα εχουμε μόνο εκρήξεις.
Αυτό ειναι το πολιτικό ζήτημα σήμερα στην Ελλάδα και δεν το καταλαβαίνει κανείς,και όχι η ομπρελα του νέου Υπουργού Παιδειας.
Η Παιδεία δεν ειναι ζήτημα ενός η αλλου Υπουργού.
Είναι ζήτημα της Ελληνικής διανόησης, που πρέπει να πάρει επι τέλους την ευθύνη που της αντιστοιχεί.
Πρέπει να κάνει μιά επαναστατική πρόταση κι αν δεν την έχει να την επινοησει, δημιουργώντας με ιθαγενή στοιχεία και οχι με εισαγόμενα και με αθλιο μάλιστα τρόπο, στοιχεία τα οποία δεν βρίσκουν πολιτισμικό έδαφος εδώ ενώ για τις πατρίδες που τα παράγουν μπορεί να είναι αξιόλγα.
Πιό πρίν τα ιδια τα παιδιά πρεπει να απαλαγούν απο τους Γενιτσαρους των κομματικων νεολαιών.
Το ζήτημα της παιδείας δεν είναι τα κακά σχολεία αλλά οτι και τα καλλά μας μας βγάζουν αυτοδίδακτους.
CARUSO
Δημοσίευση σχολίου