Για τον Ρομαντισμό και τον Εθνικισμό
——————————————–
-Η ίδια η εκδοχή του πολιτιστικού εθνικισμού σημαδεύεται έντονα ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα από το πνευματικό περιβάλλον του ρομαντισμού
——————————————–
-Η ίδια η εκδοχή του πολιτιστικού εθνικισμού σημαδεύεται έντονα ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα από το πνευματικό περιβάλλον του ρομαντισμού
- ο ρομαντισμός ήταν ένα συνθετο φαινόμενο πού επρρεασε ολοκληρη την ευρώπη από τον υστερο 18ο αιώνα μεχρι τουλαχιστον το 1850
- Δεν πρέπει βέβαια να οδηγηθούμε στην επιπόλαιη ταύτιση του ρομαντισμού και εθνικισμού. Αν και είναι αλήθεια ότι ένα ρομαντικό με την έννοια του μη ορθολογικού,συγκινησιακού, στοιχείου εμφανίζεται σε πολλά εθνικιστικά κινήματα, δεν ήσαν όλες οι ρομαντικές τάσεις εθνο-κεντρικές. Οικουμενικά ,θρησκευτικά, σοσιαλιστικά ,φιλελεύθερα και άλλα κινήματα χαρακτηρίζονται επίσης από το ρομαντικό στοιχείο.
Πάντως για ένα μεγάλο μέρος των ερευνητών το φαινόμενο του ρομαντισμού απογυμνώνεται από την συνολική πολιτική και φιλοσοφική του διάσταση και περιστέλλεται σε μια απλή λογοτεχνική σχολή
Παραγνωρίζεται συχνά η πολλαπλή και αντιφατική πολιτισμική και πολιτική του του διάσταση ,και τονίζεται αποκλειστικά ο συντηρητικός, χαρακτήρας του ρομαντικού κινήματος.
βλ σχετικά:
-R. Sayre-M .Lowy Μορφές Ρομαντικού Αντικαπιταλισμου: μετ Στέφανου Ροζάνη Έρασμος, Αθήνα 1991
Στην εργασία τους οι R. Sayre ,M .Lowy: διακρίνουν τις μορφές του Ρομαντισμού με βάση μια τυπολογία πού έχει ως αφετηρία την σχέση με τον καπιταλισμό. Στην τυπολογία τους διακρίνουν τον
α)Αποκαταστασιακό ρομαντισμό πού επιζητά την αποκατάσταση προκαπιταλιστικών κοινωνικών μετασχηματισμών και δεν είναι ταυτόσημος με τον ”αντιδραστικό ’’ ρομαντισμό
β) Τον συντηρητικό
γ) τον Φασιστικό Ρομαντισμό πού τον διακρίνει το μίσος για τον σύγχρονο κόσμο και η νοσταλγία γαι την οργανική θεώρηση του παρελθόντος)
δ) τον Υποτακτικό πού θεωρεί τον βιομηχανικό κόσμος ως μη αντιστρέψιμο γεγονός
ε) τον Φιλελεύθερο ρομαντισμό και
στ) τον Επαναστατικό ή Ουτοπικό ρομαντισμό όπου η νοσταλγία για ένα προκαπιταλιστικό παρελθόν προβάλλεται μέσα από την ελπίδα για ένα μετακαπιταλιστικό αυριο
Σχόλιο από Νοσφεράτος Δεκέμβριος 9, 2007
http://pontosandaristera.wordpress.com/2007/11/13/5-11-2007/
σχ324
Απο το Βιβλιο: Οι Μεταμορφωσεις της Ταυτοτητας
2 σχόλια:
Ας ξεκινήσουμε την παραδοχή ότι ο ρομαντισμός εξέφραζε καλλιτεχνικά τον εθνικισμό. Και τούτο δεν κακό, αφού ο εθνικισμός εκέινη την εποχή αποτελούσε ένα προοδευτικό στοιχέιο που τελικά οδήγησε σε τόσες αστικές επαναστάσεις. Ωστόσο, ρομαντισμός έδενε περίεργα την παγκοσμιότητα με τον εθνικισμό. Άνθρωποι άλλων χωρών νοιάζονταν και κινούνταν εθνικιστικά υπέρ άλλων χωρών (γιατί να ξεχάσουμε το Μπάιρον που χάθηκε στην Ελλάδα);
''Ωστόσο, ρομαντισμός έδενε περίεργα την παγκοσμιότητα με τον εθνικισμό.''
Μα φυσικά ..Εξαλλου οπως ακριβώς ειπες εκεινη την εποχη ο εθνικισμός
εβλεπε το εθνος σαν απαραιτητο συμπληρωμα της ανθρωποτητας : Ο Δι -εθνισμός Πρυπέθετε το εθνος : Ορα Ματσινι
..Μόνο που τοτε τα εθνη (ιστορικά εθνη τα ονομαζε ο Μαρξ και αλλοι)
αυτά δηλαδή που διακιουνταν κρατος ηταν Λίγα .. Υπηρχε δηλαδή μια απαρατητη Οικονομία...
Δημοσίευση σχολίου