απόσπασμα απο το ΑΚΟΥ βαρουφακο( ανώτερο απο το ΑΚΟΥ ΠΑΣΟΚΑΚΟ που έγραψα το 2009)
------------------------------
έτσι σιγά σιγά απομείναμε έντρομοι
με μια γεύση απροσδιόριστης πίκρας στο στόμα
δεν ήταν μόνο η διάψευση .. Ήταν που χάσαμε και τα λόγια μας ξαφνικά,
Ότι και να λέγαμε , αντιμετωπίζαμε ''επιχειρηματα ''
''Η κυβέρνηση δίνει μάχη ,σκίζει τα Μνημόνια '' μας λέγανε ''και σεις δεν ντρέπεστε;
περιμένετε λίγο, μην είστε ανυπόμονοι ...'
κάποιες φορές το προχωρούσαν και μας κατηγορούσαν και για Πέμπτη φάλαγγα ''
Έτσι καταπίναμε όλο και πιο δύσκολα κι ένας κόμπος στον λαιμό ερχόταν να προστεθεί στους παλιούς
καθώς και μνήμες :'' καλά αυτός δεν ήταν αδιάλλακτος; ''μαζί με τις ρυτίδες και την εσωτερικευμένη οργή
Δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά στη ζωή , μπορούμε μόνο να θυμόμαστε κι αυτό Πληγώνει,
δεν θέλω να ξέρεις πως ξυπνώ απότομα τα βράδια με παράπονο για τις ματαιωμένες ελπίδες
Ακόμη μια Χαμένη άνοιξη, ακόμα ένας άχρηστος Χειμώνας ....
Αναγνώστες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου