το τραγούδι της Γέρικης Μασέλας
——————————————
σε τούτο το μεταίχμιο,σαυτο το πηγαι’ελα
τα βράδια π’ανεβαινουμε στου όνειρου τη σέλα
πλάι σαν κομοδίνο μας στην ξύλινη κασέλα
μες ‘το ποτήρι τραγουδά η Γέρικη μασέλα
η σαν άνεμου θρόισμα, τραγούδι σα φαρμάκι
σαν των κυμάτων παφλασμός σαν τη Βροχή που στάζει
σαν μέσα απ το όνειρο η Αυγή μας να χαράζει
σαν μνήμης; του μικρ’αγοριου το ξυλιν’αλογάκι
σαν γεύση από ξημέρωμα, σαν το μικρο δενδράκι
το δέντρο που πληγώσαμε γράφοντας τ’αρχικά μας
Μασέλα που αναμασά τα μύχια σωθικά μας
σαν της καρδιάς ανάμνηση χαμένης ουτοπίας
σαν αποτύπωμα φιλιού αγαπημένης θείας
σαν γεύση τ’ουρανισκου μας γλυκού από κυδώνι
σαν τραγουδά η μασέλα μας η μνήμη όλα τα λιώνει
‘και είναι το τραγούδι αυτό που τραγουδούν τα Δόντια
ένας πανάρχαιος σκοπός που λένε τα Γερόντια
σαν μελωδία που γεννά το βίωμα του πόνου
τραγούδι σαν απόσταγμα ,σαν μυστικό του Χρόνου
τραγούδι που το τραγουδάν του ξύλου οι τερμίτες
σαν της ψυχής εκπνοή που βγαίνει από τις μύτες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου