Το ΠΑΜΕ, το ΚΚΕ και το “κίνημα των αγανακτισμένων” της πλατείας
αποσπασμα
''Οι «ακομμάτιστοι» και το δίλημμα
Πάντως θα ήταν άξιο περιέργειας να δούμε τις ειδικές αντιδράσεις των
φανατικών «ακομμάτιστων» που «αγανακτούν με τα κόμματα» έναντι της
κίνησης του ΠΑΜΕ. Θα είναι το μέτρο αξιοπιστίας τους.
Δεν μιλάμε για την οργανωμένη ομάδα της «πάνω» πλατείας που
κυριαρχείται από ακροδεξιά στοιχεία και είναι γνωστό πού θέλουν να
τραβήξουν την «ακομμάτιστη» πλατεία. Μιλάμε για εκείνους που έχουν κόμμα
και οργάνωση και παρουσιάζονται ως φανατικοί… ακομμάτιστοι για να
μπορούν να δρουν ανενόχλητα με αυτόν τον μανδύα. Το πιο πιθανό είναι να
αφήσουν να περάσει το «ενοχλητικό» αυτό γεγονός σιωπηρά για να χαθεί ως
μηδέποτε γενόμενο γιατί η οποιαδήποτε απάντηση θα τους εκθέσει!
Από την άλλη μιλάμε για τη μεγάλη μάζα των διαμαρτυρομένων της
πλατείας που είναι απλός κόσμος και ανεξαρτήτως ποιο κόμμα ψήφισαν,
κατεβαίνει, θεωρώντας ότι έτσι μπορούν να στείλουν ένα «μήνυμα» στη
κυβέρνηση αν και αυτοί σε πρώτη φάση φάνηκαν εντελώς φιλικοί.'
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
όταν μας επισκέπτεται η Θεια Ακηδία καμιά φορά Βυθίζομαι σε τρυφερή ανία και καταργείται μέσ...
1 σχόλιο:
Το άρθρο του Ηρόδοτου είναι πολύ ενδιαφέρον, περισσότερο για την πληροφόρηση που παρέχει σε σχέση με τη διαφαινόμενη, κατ' αρχήν τακτική, μεταστροφή του ΠΑΜΕ. Θα σχολιάσω την κατακλείδα, που δεν περιέχεται στο παρόν απόσπασμα:
"...χωρίς μέτωπο και οργάνωση του αγώνα σε βάθος, χωρίς την οργανωμένη είσοδο της εργατικής τάξης σε αυτόν, χωρίς ένα εναλλακτικό πρόγραμμα σε φιλολαϊκή κατεύθυνση και χωρίς να περιέχεται, ως τελικός στόχος, η κατάληψη της εξουσίας από το λαό και την εργατική τάξη, όλες αυτές οι κινήσεις διαμαρτυρίας θα καταλήγουν σε αδιέξοδο και σε βαλβίδα εκτόνωση της λαϊκής οργής.
Χωρίς αυτά τα ελάχιστα η αστική τάξη θα επανέλθει στο πολιτικό σκηνικό με νέο προσωπείο, κάνοντας τους αναγκαίους ελιγμούς και «κλέβοντας» πολλά από τα συνθήματα της πλατείας και, κυρίως, αξιοποιώντας με τον τρόπο της τα νέα αναφυόμενα «ακομμάτιστα» στελέχη που βάζουν υποθήκες στις πλατείες ως μελλοντικοί διαχειριστές του αστικού συστήματος. Το έργο το έχουμε ξαναδεί."
Το πολύ ενδιαφέρον μαρξιστικοϊστορικό ιστολόγιο, και όλοι μας, έχουμε ξαναδει κι άλλα έργα. Έργα της ιστορίας της αριστεράς. Αυτό που έζησα ήταν το πιο πρόσφατο, το "ΠΑΣΟΚ και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις", η αφομοίωση συνθημάτων και δη οραμάτων της αριστεράς, που, βέβαια, στην τότε μοδέρνα σοσιαλδημοκρατία τούς έπρεπε να κατακάτσουν. Να μην πούμε, ακόμα πιο πρόσφατα για την αξιοποίηση στελεχών, όπως ο άλλοτε πασοκοφάγος Ανδρουλάκης ή η άλλοτε πρόεδρος του ΣΥΝ Δαμανάκη.
Ας είμαστε όλοι διατεθειμένοι να κάνουμε και κανένα βήμα πιο δίπλα, ν' αλλάξουμε λίγο οπτικές γωνίες, ίσως δούμε κάτι που νομίζουμε ότι δεν (γίνεται να) υπάρχει.
Δημοσίευση σχολίου