Γνήσιο αντίγραφο *** Κιαροστάμι .. μια εξαιρετική ταινια που μόλις ειδα...

πηγη
http://www.cinemanews.gr/v5/movies.php?n=7322
Ένας άνδρας, συγγραφέας, φτάνει στην Τοσκάνη για να παρουσιάσει το βιβλίο του και να δώσει μια διάλεξη. Μια γυναίκα, που λατρεύει την τέχνη, αφήνει το τηλέφωνο της για να βρεθεί αργότερα μαζί του, θέλοντας να κάνουν μια πιο βαθιά και ουσιαστική κουβέντα. Η αρχική συνάντηση είναι αμήχανη και η συζήτηση προχωράει από το γενικό στο ειδικό. Η αρχική απόσταση καλύπτεται, η ατμόσφαιρα γίνεται πιο οικεία και η συνύπαρξή τους πιο προσωπική. Αραγε έχουν ξανασυναντηθεί οι δυο τους;
Σε μια εξαιρετική κατασκευή πορτραίτων, με φόντο ένα από τα ομορφότερα τοπία του κόσμου, την σαγηνευτική Τοσκάνη, ο Abbas Kiarostami φιλοσοφεί γύρω από τις ανθρώπινες σχέσεις, τον χρόνο, τις αναμνήσεις, τις κοινές και μη παραστάσεις και την σημασία που έχουν οι εμπειρίες και οι κοινωνικές υποχρεώσεις. Η κατηγοριοποίηση είναι αναπόφευκτη αλλά και επιτακτική, όταν κρίνεις τόσα πολλά και τόσο περίπλοκα πράγματα. Η συζήτηση που λαμβάνει χώρα μπροστά από τα μάτια μας, γίνεται ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα, που κρατάνε με πείσμα τους ρόλους τους και προσπαθούν να συνυπάρξουν ομαλά.
Η προσπάθεια αυτή έχει ως πυρήνα την αναβίωση συναισθημάτων ή ακόμα και τη συντήρηση αυτών που δεν έχουν χαθεί. Η αναβίωση δεν είναι καθόλου εύκολη και ίσως είναι ακατόρθωτη. Όταν ο τρόπος αναβίωσης είναι η αναπαράσταση (εξού και ο τίτλος), τότε η πρώτη φορά είναι πάντα πρώτη και όλες οι υπόλοιπες ακολουθούν, λίγο απόμακρες. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι το συναίσθημα χάνεται αλλά ότι βρίσκεται σε άλλο επίπεδο, αφού η επανάληψη είναι απλά... άλλη φορά, άλλη στιγμή. Στη συντήρηση πάλι τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Αν το συναίσθημα υπάρχει και είναι ανθεκτικό τότε μαθαίνει να συμβιβάζεται με τις αλλαγές. Ο έρωτας είναι το πιο αγνό και πιο επιτυχημένο συστατικό σε αυτές τις περιπτώσεις...

Η ταινία μας προτρέπει να βρούμε τον έρωτα παντού γύρω μας, στην τέχνη, στην αρχιτεκτονική, στη φύση, στις σχέσεις των ανθρώπων. Και μας προτρέπει με έναν γλυκό και πειστικό τρόπο. Είναι τέτοιο το πείσμα της που στο τέλος, όχι απλά πείθει, αλλά καταφέρνει να μας ταυτίσει με την ερωτική της διάθεση. Δεν είναι τόσο η ιστορία αλλά η γραμμική της τροπή, που τοποθετεί κι εσένα μέσα στο όμορφο πορτραίτο της. Σε αυτό, εκτός από τη απλότητα της σκηνοθετικής προσέγγισης, σημαντικότατο ρόλο παίζει και η ερμηνεία της σαγηνευτικής, ερωτεύσιμης και γοητευτικής Juliette Binoche. Ίσως το ωραιότερο και το πιο σημαντικό πορτραίτο της ταινίας...
Ένα συναισθηματικό κρεσέντο, μια ειλικρινής ιστορία που είναι τόσο ρομαντική αλλά και καθημερινή που σε αγγίζει, σε συνεπαίρνει και σε κρατά σφιχτά από το χέρι. Μας έκανε να σκεφτούμε και να μετατοπίσουμε την οπτική μας γωνία για κάποια πολύ σημαντικά πράγματα...  
πηγη : καθημςρινη

Γνήσιο αντίγραφο ***
Κιαροστάμι ιταλικής κοπής

H επιτυχημένη μετάβαση στο βαρύ ευρωπαϊκό δράμα για την αστάθεια των σχέσεων Του Δημητρη Mπουρα / dbouras@kathimerini.gr
ΔΡΑΜΑ
Σκηνοθεσία: Αμπάς Κιαροστάμι
Ερμηνεία: Ζιλιέτ Μπινός, Γουίλιαμ Σίμελ
ΚΡΙΤΙΚΗ. Οι ταινίες που έκαναν διάσημο τον Ιρανό Αμπάς Κιαροστάμι στη Δύση είναι μικρές περιπλανήσεις στην ενδοχώρα του Ιράν, που τις διακρίνει μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στο ντοκιμαντέρ και στη μυθοπλασία. Η τελευταία διαδραματίζεται στην Τοσκάνη και αποτυπώνει την αγωνία του δημιουργού της ν' ανακαλύψει ένα καινούργιο σημείο αναφοράς σε μια μεταβατική φάση της καριέρας του. Το «Γνήσιο αντίγραφο» είναι μια αριστοτεχνικά σχεδιασμένη και επιτυχημένη μετάβαση του Κιαροστάμι από έναν ντοκιμαντερίστικο λυρισμό γύρω από το είναι και το φαίνεσθαι της ζωής, σε ένα βαρύ ευρωπαϊκό δράμα γύρω από την αστάθεια των σχέσεων. Σχηματικά θα λέγαμε πως μια ετεροχρονισμένη σπουδή πάνω στον Αντονιόνι έπεσε σαν αυλαία μπροστά από την ποίηση της «νεο)ρεαλιστικής ιρανικής εποχής του Κιαροστάμι. Στο βάθος πεδίου, που είναι πεντακάθαρο, η ζωή κυλάει με τον γνώριμο ρυθμό της ως φόντο μιας μυθοπλασίας γύρω από ανθρώπινες ζωές σπασμένες σε κομμάτια.
Η ιστορία ξεκινάει ένα πρωινό σε μια αίθουσα διαλέξεων, όπου ένας Αγγλος συγγραφέας παρουσιάζει το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο «Γνήσιο αντίγραφο» - ένα δοκίμιο γύρω από τις έννοιες του πρωτότυπου και του αντίγραφου που μόλις μεταφράστηκε στα ιταλικά.
Ο συγγραφέας, τo alter ego του Κιαροστάμι, χαίρει μεγάλης εκτίμησης στην Ιταλία, κάτι που δεν συμβαίνει στην πατρίδα του. Λίγο μετά τη διάλεξη, συναντάει μια επιμελήτρια που λατρεύει το έργο του. Είναι μια χωρισμένη Γαλλίδα, η οποία δυσκολεύεται να επικοινωνήσει με τον έφηβο γιο της. Στη σύντομη συνάντηση γνωριμίας τους, ο συγγραφέας αποδέχεται την πρόταση της επιμελήτριας για ένα μικρό ταξίδι σε ένα γειτονικό χωριό. Κατά τη μικρή περιπλάνησή τους στην Τοσκάνη, μια σειρά από συμπτώσεις και τυχαίες καταστάσεις θα τους μετατρέψουν σε ηθοποιούς που αυτοσχεδιάζουν σαν σύζυγοι σε μια μυθοπλασία γύρω από την κρίση ενός γάμου. Η τουριστική περιήγηση σταδιακά θα πάρει διαστάσεις μιας εσωτερικής περιπλάνησης, κυρίως για τη γυναίκα, που ξαναζεί νοερά στιγμές από το παρελθόν της και τον αποτυχημένο γάμο της.
Στο «Γνήσιο αντίγραφο» ο Κιαροστάμι κινηματογραφεί τη Ζιλιέτ Μπινός φωτίζοντας το πρόσωπό της με τρόπο που το αναδεικνύει σε κέντρο βάρους των υποφωτισμένων ή μουντών κάδρων του.
Αψυχα πράγματα, το κινητό τηλέφωνο και το αυτοκίνητο, παίζουν σημαντικό ρόλο και σε αυτή την ταινία του. Το τηλέφωνο, ένας εξ ορισμού διαμεσολαβητής στην επικοινωνία, παρεμβάλλεται σαν σφήνα επαναφέροντας το «ζευγάρι» στην πραγματικότητα. Το αυτοκίνητο είναι το μέσο, τους εισάγει σε ένα φανταστικό σκηνικό όπου ζουν το αληθινό δράμα της ζωής τους.
Τηρουμένων των αναλογιών και χωρίς να γίνονται συγκρίσεις, το «Γνήσιο αντίγραφο» είναι ό,τι ήταν και η «Διπλή ζωή της Βερόνικα» για τον Κριστόφ Κισλόφσκι στις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν άφησε την Πολωνία και ήρθε στη Γαλλία.
Στο πλευρό της Μπινός ο τενόρος Γουίλιαμ Σίμελ.