Ούτε ίχνος αλήθειας ;
του Κ. Καλλωνιάτη
και ενα μου σχόλιο
για την αριστερά ανεκαθεν το κυριαρχο ηταν και ειναι πάντα το ειδος της εναλλακτικής λύσης :
π.χ
εθνικισμός - σοσιαλισμός σε μια μόνο χωρα ή δεθνισμός ..Απο το καιρό του Λενιν,του Τροτσκυ , της Λούξεμπουργκ τουλαχιστον ..
Το δια ταυτα : θα ειναιεξαιρετικά δυσάρεστο πο καθε aπoψη αν ειναι να κανουμε την επανασταση μόνο και μόνο για να επιτρεψουμε στα εθνικά νοσμισματα .. Αν ειναι δε να κανουμε σοσιαλισμό ανά σε μια μονο χωρα ..εδω απετυχε κοτζαμ Σ. Ε ..
εκει ειναι η ουσια του διαλογου : Στον προσανατολισμό
επιστροφή σε εναν ακραιο - και τωρα πια ανελπιδο - εθνικό απομονωτισμό;
(Μονομερής παυση - επιστροφη στη δραχμή);
ή
επιμονή σε εναν δαιδαλώδη -με ενα βημα μπρος και δυο πισω,κατ αρχάς Ευρωπαικο - και κατα προέκταση - Διεθνισμό ;
Αλλιμονο μας αν φτασουμε να δεχτουμε οτι η μόνη εναλλακτική σε μια προταση ειναι ο Βεβαιος Θανατος .. Η αριστερά δεν θαναι ποτε γονιμη - και θα χανει - οταν εμενει σε ποτικές τυπου ΜΑΥΡΟ-ΑΣΠΡΟ . Υπαρχουν κιαλλα χρωματα . Και αν δεν φαινονται
α ανακαλύπτουμε ξανά και ξανά.
ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου